ارزیابی اهمیت سلامت معنوی در مدارس بر عملکرد روانی دانش آموزان

یکی از اهداف اصلی و مهم آموزش و پرورش ما، تربیت معنوی دانش آموزان برای مقابله با مسائل زندگی و جامعه است و مدرسه کانونی است که می تواند نقش مهمی در شکل گیری اعتقادات و بینش معنوی دانش آموزان داشته باشد و از جمله افرادی که در مدرسه بر گرایش دینی و تربیت معنوی دانش آموزان تاثیر مستقیم دارند، مربیان و معلمان هستند که همواره از آنان به عنوان الگو یاد می شود. نهاد آموزش و پرورش بنا به رسالتی که دارد عهده دار تعلیم و تربیت فرزندان جامعه است و در جامعه ما که یک جامعه اسلامی است، انتقال و تعمیق ارزش های معنوی و انسانی به نسل فردا از بدیهی ترین انتظاراتی است که می توان از نهاد آموزش و پرورش داشت. از معمول ترین شیوه های آموزش و پرورش تربیت معنوی از زبان معلمان و مربیان است؛ زیرا دانش آموز با معلم یا مربی، بهتر و راحت تر ارتباط برقرار می کند و تاثیر نقش این افراد، در روحیه و ذهن بشر غیر قابل انکار است. ایجاد فرصت برای پرورش استعدادها، توانایی ها و کنار آمدن با خود و دیگران در ارتباط بین فردی یکی از اهداف مهم و اساسی بعد سلامت روانی است. جوامع مختلف سعی می کنند تا سیاست های مربوط بهورزی روانی و رفتاری سازماندهی کنند. اصول کلی در این کارها، سالم سازی محیط فردی و اجتماعی است که افراد جامعه را در بر می گیرد. این نگرش حکم می کند که خانواده ها بیش از پیش با بهداشت روانی خانواده و چگونگی پیشگیری و درمان بیماری های روحی آشنا شوند. در این پژوهش به بررسی اثربخشی توجه مدرسه به معنویات بر روحیه و اعمال دانش آموزان پرداخته می شود.

کلیدواژه ها:

رشد معنوعی ، رفتار ، بهداشت روان ، دانش آموزان ، نظام آموزشی