تاثیر اجرای الگوی تدریس معکوس بر نگرش و عملکرد یادگیری فراگیران ابتدایی

در دهه های اخیر، با پیشرفت تکنولوژی و تغییرات در نظام های آموزشی، روش های تدریس نیز دستخوش تحولاتی چشمگیر شده اند. یکی از این روش های نوین که توجه زیادی را به خود جلب کرده است، الگوی تدریس معکوس است. در این روش، محتوا و مطالب آموزشی در قالب ویدئوها و مطالب آنلاین در اختیار فراگیران قرار می گیرد تا در خانه مطالعه کنند و زمان کلاس به فعالیت های تعاملی و حل مسائل اختصاص یابد. این روش با هدف افزایش تعامل و مشارکت فعال فراگیران در فرآیند یادگیری طراحی شده است. روش های سنتی تدریس که بر پایه سخنرانی آموزگار و یادداشت برداری فراگیران استوار هستند، غالبا ناکارآمدی هایی را به همراه دارند. فراگیران در این روش ها به صورت منفعل عمل کرده و فرصت کافی برای تفکر و تعامل ندارند. از سوی دیگر، پیشرفت های تکنولوژیکی امکان دسترسی آسان به منابع آموزشی را فراهم کرده اند که می توانند به بهبود فرآیند یادگیری کمک کنند. تحقیقات مختلف نشان داده اند که روش های تدریس تعاملی و فعال می توانند بهبود قابل توجهی در عملکرد تحصیلی فراگیران ایجاد کنند. با توجه به اینکه فراگیران ابتدایی در مراحل ابتدایی فرآیند یادگیری قرار دارند، استفاده از روش های نوین تدریس می تواند پایه های محکمی برای آینده تحصیلی آنها ایجاد کند. بررسی تاثیر الگوی تدریس معکوس بر نگرش و عملکرد یادگیری فراگیران ابتدایی، می تواند اطلاعات ارزشمندی برای آموزگاران و سیاست گذاران آموزشی فراهم کرده و در طراحی و اجرای برنامه های آموزشی موثرتر کمک کند. این تحقیق به بررسی تاثیر اجرای الگوی تدریس معکوس بر نگرش و عملکرد یادگیری فراگیران ابتدایی پرداخته است.

کلیدواژه ها:

تدریس معکوس ، نگرش ، عملکرد ، فراگیران ابتدایی ، یادگیری