بررسی وضعیت ناپایداری فضایی در سکونتگاه های روستایی بخش مرکزی شهرستان زاهدان

ناپایداری فضایی در روستا سبب مشکلات فراوانی در برنامه ریزی شهری می شود و در نتیجه در توسعه منطقه ای تاثیرگذار می باشد. عدم برنامه ریزی مناسب در مناطق روستایی سبب توزیع ناعادلانه ثروت و درآمد، مهاجرت بی رویه و افسار گسیخته از نواحی روستایی به شهرها و بلایای طبیعی مانند سیل و زلزله و تخریب منابع تجدید شونده می باشد. پژوهش حاضر بر اساس هدف جزء تحقیقات کاربردی و بر اساس ماهیت توصیفی-تحلیلی است. جامعه آماری تحقیق روستاهای بخش مرکزی شهر زاهدان است که از این بین ۵۹ روستا انتخاب شد. سپس با توجه به جمعیت روستاها به استفاده از فرمول کوکران تعداد ۲۳۶ نفر سرپرست خانوار به عنوان حجم نمونه انتخاب شده اند همچنین تعداد ۵۸ پرسشنامه جهت استفاده از نظر مدیران روستاها به عنوان پرسشنامه کارشناس محور تکمیل گردید. روش تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های آماری T، همبستگی و مدل مجموع وزنی می باشد. در ارتباط با نتایج نشان می دهد که که عامل اقتصاد مهمترین عامل در وقوع ناپایداری سکونتگاه های روستایی بخش مرکزی شهرستان زاهدان می باشد. همچنین نتایج نشان داد که عامل سیاست گذاری (قانونگذاری، نظارت و اجرا) مهمترین عامل موثر بر پایدار و ناپایداری سگونتگاه های روستایی بخش مرکزی زاهدان است.

کلیدواژه ها:

سکونتگاه های روستایی ، ناپایداری فضایی ، بخش مرکزی زاهدان.