چگونه توانستیم علاقه دانش آموزان پایه دهم رشته کامپیوتر را به درس دین و زندگی افزایش دهیم ؟

اینجناب جواد جوان بخت و محمدرضا سعیدی شهرکی کارورز ترم (۶) مدرسه شهید بهشتی متوسطه دوم(پسرانه ) استانخراسان جنوبی در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۴ بودیم و در این اقدام پژوهی سعی کرده ایم به این موضوع بپردازیم که چگونه توانستیم علاقه دانش آموزان پایه دهم رشته کامپیوتر را به درس دین و زندگی افزایش دهیم ؟ با شروع کارورزی در ترم (۶) وگذشت چند جلسه ، متوجه شدیم که دانش آموزان کلاس پایه دهم رشته کامپیوتر، انگیزه کافی را در درس دین و زندگی ندارند. به همین سبب در پی کشف دلایل آن برآمدیم و با مطالعه و تحقیق توانستیم به برخی عوامل و دلایل دست یابیم . به نظر می رسید که مهمترین عوامل این مساله ، این بود که دانش آموزان از مدارس مختلف شهر آمده اند و در دوره متوسطه اول نیز اینگونه بوده اند و انگیزه کافی برای خواندن درس پیام های آسمانی نداشته اند و حتی بعضی وقت ها در سر کلاس،یک درس دیگری مانند جغرافیا می خوانند که با واکنش جدی معلم روبه رو می شدند و کتاب را جمع می کردند. ضعف دانش آموزان در زمینه خواندن کتاب دین و زندگی و انگیزه آنان در این درس مربوط به یک یا چند دانش آموز نمی شد ومحدود و جزئی نیز نبود؛ به همین سبب دقت و مطالعه بیشتری را طلب می کرد. در این گزارش سعی کردیم تا از روش های مصاحبه با دانش آموزان کلاس درس (نیما، حسین و ...)، مشاهده فضای کلاس، صحبت با معلمان دیگر دانش آموزان استفادهکنیم همچین در زنگ نماز سعی می کردیم تا با بچه های دیگر صحبت کنیم تا ببینم بچه های فنی به نماز می آیند یا خیرکه اکثر وقتا نبودند. در انتهای این پژوهش توانستیم که علاقه دانش آموزان را افزایش دهیم به گونه ای که دانش آموزان درکلاس درس بعضی از آنها قرآن می خوانند و نمرات مستمر آنها در نوبت دوم افزایش یافته بود به گونه ای که از کلاس دهنفره، چهار نفر بیست شدند و نمره زیر ۱۶ در مستمر نوبت دوم نداشتیم . هدف از آموزش دینی تنها افزایش معلومات دینی دانش آموزان نیست ، بلکه هدف اصلی ، پرورش ایمان و نیل به تربیت دینی و الهی است . اگر نظام آموزش و پرورش ما بخواهداز مسیر آموزش های صرف به سمت تربیت دینی ،اخلاقی و اجتماعی حرکت کند، لازم است بسیاری از اهداف و روش ها راتغییر دهد. بی تردید آموخته های ما با باورها و اعتقادات و در نتیجه ایمان قلبی ما ارتباط نزدیکی دارد ،اما این ارتباط از ابتداتا انتها ، یک رابطه قطعی و ضروری نیست . زیرا بسیارند انسان هایی که دانش فراوان دارند و در خصوص نکته ای به باوراعتقادی نیز رسیده اند، ولی ایمان و در نتیجه عمل متناسب با آن را ندارند. تعلم وتربیت اساسا از مقوله یادگیری است ، بدین معنا که یک فرایند تربیتی ، صرفا از مسیر ایجاد دانش و مهارت و نیز ایجاد نگرش های مثبت ، در بر گیرنده تغییر رفتار بالفعل یا حتی بالقوه ایجاد می کند. اما این تغییر رفتار ضرورتابه معنای عمل بر مبنای ایمان نیست، بلکه صرفا می توان آن رادرایجاد، تقویت یا تغییر جهت ایمان و در نتیجه عمل آدمی موثر دانست. یادگیری دینی همان نگرش همراه با معرفتوشناخت است که ایمان و عمل دینی را در یک فرآیند درونی و نه ضرورتا آموزشی، تقویت می کند. ایمان و عمل دو شاخصهاصلی دین داری آدمی است. اینجانابان تصمیم داریم درس دینی و قرآن را با روشی جذاب به دانش آموزان پایه دهم رشتهکامپیوتر آموزش داده و آنها را به این درس علاقه مند نماییم.

کلیدواژه ها:

ورزی ، دانش آموزان ، علاقه ، دینی