تهیه ی نقشه پراکندگی زیرساخت های شهر تهران و شناسایی مناطق حساس (اولویت بندی بلوک های شهری )

مهیا نمودن بسترهای مناسب جهت شناخت پراکندگی زیرساخت ها و اولویت بندی مناطق حساس مختلف شهر در مباحث مختلفی از جمله مدیریت شهری و پدافندی از فرآیندهای ضروری تلقی می گردد. هدف اصلی این تحقیق تهیه نقشه پراکندگی زیرساخت ها و شناسایی مناطق حساس شهر تهران می باشد تا مشخص شود که چه مناطقی دارای تراکم زیرساختی بیشتری می باشد؛ تا با به کارگیری روش های کمی و تحلیلی و با لحاظ سناریوهای مختلف تصمیم مناسب برای هر منطقه اتخاذ شود . در این تحقیق برای اولویت بندی بلوک های شهری تهران از منظر تراکم زیرساخت ها از روش تاپسیس ( TOPSIS ) استفاده شد. این روش مسائل پیچیده تصمیم گیری چند معیاره را به اجزاء کوچک تر تجزیه نموده و به واسطه مقداردهی معقولانه به اجزاء ساده تر و سپس ادغام این مقادیر تصمیم گیری نهایی را انجام می دهد. در این تحقیق از لایه های داده ای مراکز ورزشی، جاده ها، مراکز حمل و نقلی، مراکز اورژانسی، مراکز صنعتی، مراکز مربوط به انتقال نیرو و مراکز خدماتی استفاده شد. پس از وزن دهی و تلفیق لایه های جغرافیایی با ارزش های نسبی به دست آمده، بلوک های شهری تهراناز منظر میزان تراکم و حساسیت زیرساخت اولویت بندی شدند. نقشه حاصل از اولویت بندی بلوک های شهر در پنج سطح بسیار حساس، حساس، متوسط، پایین و بسیار پایین طبقه بندی شدند. نتایج نشان می دهد که ۳۸ % از بلوک های شهر تهران در اولویت بسیار حساس از منظر تراکم زیرساختی قرار دارند. به ترتیب % ۲۲ ، ۱۸ % ،% ۱۴ و ۸ % در اولویت های بعدی هستند. نتایج نشان داد که استفاده از روش تاپسیس و سیستم اطلاعات مکانی می تواند ابزار مناسبی برای تعیین اولویت بلوک های شهر باشد تا با شناخت مناسب شهر تصمیم های توسعه ای، پدافندی و غیره اتخاذ کرد .

کلیدواژه ها:

پتانسیل سنجی مناطق حساس ، تاپسیس ( TOPSIS ) ، سیستم اطلاعات جغرافیایی ( GIS ) ، وزن دهی ، تصمیم گیری