بررسی تغییرات سطحی آب دریاچه ارومیه پس از اجرای پروژه فاز ۱ (انتقال آب سد کانی سیب به دریاچه ارومیه) با استفاده از تصاویر ماهواره ای لندست-۸

دریاچه ها منابع آبی ارزشمندی از نظر اکولوژیکی و اقتصادی هستند که در ابعاد منطقه ای یا بین المللی از اهمیت بالایی برخوردارند. از این رو یکی از مهمترین مخاطرات طبیعی در سال های اخیر، کاهش سطح آب دریاچه ارومیه بوده است. به طوری که در دهه اخیر افزایش خشکی دریاچه ارومیه به یک معضل مهم منطقه ای و ملی تبدیل شده است . دریاچه ارومیه با وسعت ۵۱۸۷۶ کیلومترمربع به عنوان بزرگترین دریاچه داخلی ایران از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در این تحقیق از داده های ماهواره لندست- ۸ برای ماه های فوریه و آگوست سال ۲۰۲۳ استفاده شد. پس از انجام تصحیحات رادیومتریک و اتمسفریک، از ادغام گر گرم اشمیت جهت افزایش توان تفکیک مکانی استفاده شد و سپس به منظور متمایز کردن سطح آب از غیرآب، شاخص های NDWI ، AWEI ، WI۲۰۱۵ و NDVI استخراج شد. به منظور طبقه بندی تصاویر، از طبقه بندی کننده های نظارت شده همچون حداکثر احتمال، ماشین بردار پشتیبان و شبکه عصبی و جهت بهبود نتایج از روش رای گیری اکثریت استفاده شد. نتایج نشان داد که روش رای گیری اکثریت با بیشترین میزان دقت به عنوان مناسب ترین روشطبقه بندی کننده انتخاب شد. میزان سطح آب دریاچه ارومیه با توجه به هزینه احداث ۳۵ هزار میلیارد ریالی، از ماه فوریه تا آگوست سال ۲۰۲۳ روند نزولی داشته است، به طوری که میزان سطح آب ۱۳۱ / ۲۹ درصد کاهش و منطقه خشکی پیرامون آن ۵۸۸ / ۴ درصد افزایش یافته است. نتایج این تحقیق برای برنامه ریزان جهت آگاهی از وضعیت نابسامان دریاچه ارومیه و تصمیم های مدیریتی جهت حفظ بیشتر از منابع طبیعی کشورمان مفید خواهد بود.

کلیدواژه ها:

تغییرات آب های سطحی ، لندست- ۸ ، سنجش ازدور ، ادغام داده ماهواره ای ، سد کانی سی