زندگی در ناواقعیت ماتریکس و فضای سایبری

فیلم ماتریکس (۱۹۹۹) انسانها را به نحوی تصویر میکند که در فضایی کامپیوتری اسیر شده اند و بدن آنها در خمره ای لزج و مغذی به عنوان منبع انرژی ماتریکس قرار دارد و ماتریکس جهانی می سازد و به ذهن انسانها این را القاء میکند که همین واقعیت است. فضای ماتریکس را با فضای سایبری و شبکه های مجازی مقایسه کرده ایم که در فضای مجازی نیز واقعیتی شبیه به ماتریکس در حال رقم خوردن است و انسانها در حال تخدیر شدن هستند تا جایی که زندگی در ماتریکس و زندگی در فضای سایبری همانند زندگی در نا واقعیت است. تا واقعیتی که انسانها به دلیل تخدیر و احساس لذت خیلی وقت ها نمیخواهند از آن آزاد شوند. در این مقاله بیان شده است که این امکان بر اساس حقیقت سوبژکتبونه و ریاضیاتی شدن جهان و ایزه شدن انسان وقوع پیدا میکند و فیلم ماتریکس را تذکری هوشمندانه از طرف هنر هفتم برای انسانها می دانیم.

کلیدواژه ها:

ماتریکس سوبژکتیویته فضای سایبری ، ابژه انسان