طراحی الگوی سبک دلبستگی با سازگاری اجتماعی دانش آموزان هنرستان های تربیت بدنی استان البرز

هدف از انجام این پژوهش طراحی الگوی سبک دلبستگی با سازگاری اجتماعی دانش آموزان هنرستان های تربیت بدنی استان البرز بود. روش تحقیق توصیفی و از نوع همبستگی بوده که به صورت میدانی اجرا شده است. جامعه آماری این پژوهش را دانش آموزان هنرستان های تربیت بدنی استان البرز تشکیل می دادند. با استفاده از فرمول کوکران تعداد نمونه در مجموع برابر با ۴۶۲ نفر برآورد شد که به صورت نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. به منظور جمع آوری داده ها از پرسشنامه های سبک های دلبستگی ساخته اسکریما (۲۰۲۰) و سازگاری اجتماعی ساخته موندت و همکاران (۲۰۰۲) استفاده شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از شاخص های توصیفی و آزمون های آماری کلموگروف اسمیرونف، ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون و تحلیل مسیر در نرم افزارهای آماری SPSS و LISREL استفاده شد. نتایج نشان داد بین سبک دلبستگی و مولفه های ایمن، اجتنابی و دوسوگرا با سازگاری اجتماعی رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. همچنین سبک های اجتنابی و دوسوگرا واجد شرایط پیش بینی سازگاری اجتماعی می باشند. از سویی نتایج تحلیل مسیر الگوی ساختاری نشان داد سبک دلبستگی تاثیر مثبت و معناداری بر سازگاری اجتماعی دانش آموزان (۹/۱۴=T-Value، ۸۳/۰=β) دارد.

کلیدواژه ها:

دلبستگی ، سازگاری ، دانش آمور ، ورزشکار ، هنرستان