بررسی تاثیر تسهیم دانش بر رفتار خودتوسعه ای با نقش میانجی گری خشنودی شغلی و رفتار نوآورانه(مطالعه ی موردی: معلمان مقطع متوسطه ی اول شهر یاسوج)

تسهیم علم به شیوه ی انتقال اطلاعات مناسب و مفید ایده ها، پیشنهادات و تخصص ها با دیگران به صورت ارادی و داوطلبانه است و فعالیتی نظام مند، به منظور مبادله دانسته های تجربی افراد، تجربیات اکتسابی در میان اعضای یک گروه یا مرکز، یا فرآیند شناسایی، توزیع و بهره برداری از علم موجود به منظورحل مطلوب تر مسائل ادارات نسبت به گذشته است. به زبان ساده تر انتقال علمی را دادن و گرفتن علم از دیگران نیز بیان کرده اند. تسهیم دانش بر متغیرهای دیگری نیز تاثیرگذار است که از جمله ی آن می توان به رفتار خودتوسعه ای معلمان اشاره کرد. رویکرد خودتوسعه ای قلمرویی گفت و گویی از کلمات تخصصی و عبارات به دقت ساخته شده ایجاد می کند که ظرفیت تعلم و توسعه ی فرد را با تاکید بر ارزش، آگاهی و مسئولیت خود فرد ارتقاء می بخشد. در این مقاله با توجه به اهمیت موضوع به بررسی تاثیر تسهیم دانش بر رفتارخودتوسعه ای با نقش میانجی خشنودی شغلی و رفتارهای نوآورانه معلمان مقطع متوسطه ی اول شهر یاسوج پرداخته می شود. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از لحاظ روش توصیفی و از نوع همبستگی می باشد. جامعه ی آماری این پژوهش شامل مدیران و معلمان مقطع متوسطه ی اول شهر یاسوج به تعداد ۲۷۶۹نفر می باشد که حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران ۳۳۷نفر می باشد. برای تجزیه و تحلیل داده ها نیز از نرم افزار spss و smart pls استفاده شده است و یافته های پژوهش حاکی از تایید فرضیات پژوهش است.

کلیدواژه ها:

تسهیم دانش ، رفتارخودتوسعه ای ، خشنودی شغلی ، رفتار نوآورانه