شناخت مهم ترین اصول اخلاقی و رفتاری دبیران در تعامل با دانش آموزان

معلم، یکی از ارکان اصلی نظام تعلیم و تربیت است و اهداف نهایی این نظام، به وسیله ی او محقق می شود. جایگاه و منزلت معلمان در میان افراد جامعه، تعامل مستمر و چهره به چهره ی معلم و دانش آموزان، و نقش الگویی و هویت بخش معلمان ایجاب می کند که معلمان علاوه بر شایستگی های علمی، به خصیصه های اخلاقی متناسب با حرفه ی خود نیز مجهز گردند. در حال حاضر، سردرگمی معلمان در قبال وظیفه ای که در برابر دانش آموزان، خانواده های آنان، انتظارات اجتماع و نیز در قبال زندگی خود دارند و اینکه چگونه معلمان باید نسبت به آن موضوعات اخلاقی هوشیار شده و چگونه به نحو مناسب با آن ها روبرو گردند، مساله ای فوری و اساسی است. این موضوع کاملا مشهود است که معلمان به الگویی نیاز دارند که به عنوان معیاری اخلاقی برای فعالیت های حرفه ای آن ها محسوب شود. به طور کلی اخلاق حرفه ای معلمی بنا به عواملی، جایگاهی مطمئن و استوار در میان شاخه های اخلاق حرفه ای ندارد. یکی از عوامل این امر، عدم قطعیت یا وضوح درباره ی وضعیت معلمی یا آموزش به عنوان یک حرفه است و چنین موضوعی در سال های اخیر، در حوزه ی فلسفه ی تعلیم و تربیت مورد بحث قرار گرفته است. عامل دیگر این است که در امر معلمی یا آموزش، یک دستورالعمل نامه اخلاقی به رسمیت شناخته شده و همچنین دوره های اخلاقی ویژه ی معلمان دیده نمی شود. البته این دو عامل به هم مرتبط هستند؛ زیرا یکی از نشانه های مهم یک حرفه، داشتن یک باور مشترک از ارزش ها است و هنگامی که یک آیین نامه ی اخلاقی وجود نداشته باشد، مسلم است که معلمان یک باور مبهم از ارزش ها داشته باشند.

کلیدواژه ها:

دبیران ، دانش آموزان ، هنجارمندی ، اصول اخلاقی و رفتاری