بررسی عوامل و آسیب های موثر در انزوا وگوشه گیری دانش آموزان

یکی از مشکلات کودکان در دوران حساس و پر اهمیت کودکی که در همان دوران ابتدایی باید مورد توجه قرار گیرد گوشه گیری و دور بودن از اجتماع است این مشکل بصورت حاد در دوران نوجوانی خود را نشان میدهد.انزوا و گوشه گیری در مدرسه دغدغه ای است که هم از نظر تحصیلی و هم از نظر عاطفی دانش آموزان را تحت تاثیر قرار می دهد. انزوا می تواند تاثیر مستقیمی بر پیشرفت تحصیلی دانش آموز داشته باشد. عدم تعامل با همسالان و معلمان ممکن است منجر به فقدان انگیزه و مشارکت در فعالیت های کلاس شود. یادگیری مشارکتی، که اغلب برای درک جامع ضروری است، زمانی که دانش آموز منزوی می شود، چالش برانگیز می شود. گوشه گیری، کم رویی و انزوا طلبی عارضه ای است که باعث می شود کودک و نوجوان از برقرار کردن ارتباط با افراد و محیط خارج دوری کنند. این کودکان و نوجوانان نوعا با تقلیل یافتن علایق ذهنی و عاطفی نسبت به اطرافیان خود از داشتن دوستان نزدیک و صمیمی محروم اند. نوجوانی که کم رو و گوشه گیر است، معمولا از حضور در فعالیت های جمعی سرباز می زند و فقط با تک دوست خود که نوعا به او بسیار وابسته می شود اوقات خود را سپری می کند.در این مقاله، جنبه های مختلف انزوای تجربه شده توسط دانش آموزان، دلایل بالقوه پشت آن، پیامدهای آن و راهکارهای موثر برای رسیدگی و غلبه بر این موضوع را بررسی خواهیم کرد.

کلیدواژه ها:

آسیب ، انزوا ، گوشه گیری ، دانش آموز ، مدرسه