بررسی فعالیت های زیستی سلول های بنیادی مزانشیمی کشت شده بر روی بستر پوششی مشتق شده از ماهیچه اسکلتی

استخوان سخت ترین و یکی از مهم ترین بافت های بدن است. در صورت وقوع آسیب های استخوانی، درمان های فعلی باعث ترمیم و بازسازی کامل استخوان نمی شوند. به همین دلیل استراتژی های مهندسی بافت مبتنی بر سلول و به ویژه (Mesenchymal Stem Cells: MSCs) موردتوجه قرار گرفته است. یکی از این بسترها، هیدروژل های مشتق شده از بافت سلول زدایی شده هستند. در این پروژه، از هیدروژل مشتق شده از ماهیچه اسکلتی به نام میوژل (Myogel) استفاده شد. در این مطالعه تاثیر میوژل بر زنده مانی (روش MTT)، تکثیر (ترسیم منحنی رشد و محاسبه زمان دو برابرشدن جمعیت سلولی)، پروفایل چرخه سلولی (روش فلوسایتومتری) و مهاجرت سلول ها (روش ایجاد خراش) موردبررسی قرار گرفت. نتایج MTT نشان داد، زنده مانی MSCs در بستر میوژل با غلظت ۲/۰ میلی گرم بر میلی لیتر از زنده مانی MSCs در بستر ژلاتین با غلظت ۱/۰ میلی گرم بر میلی لیتر بیش تر و زنده مانی MSCs بستر ژلاتین از زنده مانی MSCs مربوط به کنترل بیش تر بود. بستر میوژل، تکثیر و مهاجرت سلول ها را افزایش و زمان دو برابرشدن جمعیت MSCs را کاهش داد. بررسی پروفایل چرخه سلولی نشان داد، درصد بالایی از سلول های کشت شده بر روی میوژل در مرحله G۱ و S چرخه ی سلولی بودند که نشان دهنده افزایش سرعت تقسیم سلول ها توسط ژلاتین و در درجه بعد میوژل می باشد. بنابراین میوژل می تواند به عنوان بستری مناسب در مهندسی بافت مورداستفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

میوژل ، سلول بنیادی مزانشیمی ، زنده مانی ، چرخه سلولی