تسهیل کننده های مشکلات تعاملی بین والدین و نوجوانان: یک مطالعه کیفی

مقدمه: نوجوانی به عنوان یک دوره سازگاری مهم برای نوجوانان و خانواده های آنها مشخص می شود. همزمان با گذر کودکان از کودکی به بزرگسالی، آنان تغییرات رفتاری و احساسی زیادی را تجربه می کنند. بسیاری از والدین نوجوانی را بحرانی ترین و پراضطراب ترین دوره زندگی کودک توصیف می کنند. پژوهش حاضر با هدف بررسی تسهیل کننده های ایجاد مشکلات تعاملی بین والدین ایرانی و نوجوانان آن ها که در برخورد با فرزندان ۱۱ تا ۱۶ ساله خود تجربه می کنند، انجام شد. روش کار: این پژوهش با روش تحلیل محتوای کیفی انجام شد. یک گروه نمونه هدفمند متشکل از ۳۰ نفراز والدین از چهار مرکز بهداشتی درمانی و چهار مشاور مدرسه از دو مدرسه دولتی و دو مدرسه خصوصی در ایران-تبریز انتخاب شدند. این مطالعه از نوامبر ۲۰۱۸ تا ژانویه ۲۰۱۹ طول کشید. داده ها از طریق مصاحبه عمیق، نیمه ساختاریافته و چهره به چهره با والدین نوجوانان، جمع آوری شد. مصاحبه ها به صورت صوتی ضبط و به صورت دستی رونویسی شدند. یافته ها: پس از حذف کدهای مشابه در فرآیند تحلیل داده ها، ۱۷۵ کد، ۲۷ طبقه فرعی، ۹ طبقه اصلی و ۳ درونمایه از تجربیات والدین و مشاوران مدرسه در زمینه تسهیل کننده های ایجاد مشکلات تعاملی بین والدین و نوجوانان استخراج شد. سه درونمایه ای که از این تحلیل به دستریحانه آمد عبارتند از: (۱) زمینه فردی، (۲) خانواده و (۳) جامعه. نتیجه گیری: درک والدین از عواملی که بر ایجاد مشکلات بین آنها و نوجوانان تاثیر می گذارد، در سه درونمایه زمینه فردی، خانواده و جامعه طبقه بندی شد. بر اساس یافته های پژوهش، در طراحی برنامه های آموزشی مناسب برای ارتقای سلامت نوجوانان و اجرای مداخلات خانواده محور و جامعه محور برای پیشگیری از بروز مشکلات در بزرگسالی، باید این شرایط را در نظر گرفت.

کلیدواژه ها:

نوجوان ، ارتباط ، والدین ، تحقیق کیفی.