مروری بر نقش تاب آوری و تنظیم هیجان در عدم تحمل عدم قطعیت و سوگ خاموش در زنان با مشکلات ناباروری

ناباروری به عنوان یکی از معضلات بهداشتی که بسیاری از زنان را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می دهد، نه تنها از نظر فیزیولوژیکی بلکه در ابعاد روانشناختی نیز بسیار چالش برانگیز است.این مرور روایتی به بررسی دقیق ادبیات موجود در این زمینه می پردازد تا نقش عوامل تاب آوری و تنظیم هیجان در مدیریت این چالش های روانشناختی در زنانی که با مشکلات ناباروری روبرو هستند را روشن تر کند و به بررسی اینکه چگونه این دو عامل می توانند در کاهش تبعات روانشناختی ناشی از این چالش ها موثر باشند می پردازد. با یکپارچه سازی یافته ها از مطالعات متنوع، این مرور با هدف تلفیق نحوه ای که این ظرفیت های سازگار شدن می توانند بر تاثیرات منفی روانشناختی مرتبط با عدم تحمل بی قطعیتی و استرس های هیجانی در درمان های ناباروری تاثیر بگذارند، می پردازد. مفهوم سوگ خاموش در ناباروری توسط یک غم درونی مشخص می شود که زنان ممکن است به دلیل انتظارات اجتماعی یا راهبردهای مقابله ای ناکارآمد شخصی مجبور به سرکوب آن شوند. همزمان، ناتوانی در تحمل بی قطعیتی در پاسخ به درمان های ناباروری می تواند این وضعیت را تشدید کند و منجر به اضطراب بالا و آشفتگی هیجانی شود که می تواند فرآیند مقابله را به طور قابل توجهی مختل کند. علاوه بر این، تاب آوری، به عنوان توانایی سازگاری و بهبود پس از مواجهه با شوک های عاطفی و استرس های روانشناختی، در میان زنان با مشکلات ناباروری، یک منبع کلیدی برای مقابله با تنش های ناشی از ناباروری و سوگ خاموش ناشی از بی قطعیتی در روند درمان ناباروری محسوب می شود. در مقابل، تنظیم هیجان به فرآیندهایی اشاره دارد که افراد برای مدیریت، ابراز، و تجربه هیجانات خود به کار می برند که می تواند نقش مهمی بر کاهش تاثیر نگرانی های ناشی از عدم قطعیت در درمان های ناباروری و سوگ خاموش ناشی از باروری های ناموفق داشته باشد. بنابراین تحلیل های به عمل آمده با استفاده از داده های به دست آمده از مطالعات مختلف که به ارزیابی چگونگی تاثیر تاب آوری و تنظیم هیجان بر سوگ خاموش و عدم تحمل عدم قطعیت پرداخته اند نشان می دهدکه افزایش مهارت های مربوط به تاب آوری و تنظیم هیجان می توانند به طور موثری به کاهش پیامدهای منفی ناباروری کمک کنند. بنابراین، آموزش مهارت های مقابله ای و خودآگاهی برای توسعه تاب آوری و آموزش مهارت های تنظیم هیجانی از اهمیت بالایی برخوردار است. این مهارت ها می توانند به زنان کمک کنند تا به شکل موثرتری با چالش های ناباروری مقابله کنند و به بهبود کیفیت زندگی و سلامت روانی خود کمک کنند. اهمیت توسعه ی این مهارت های روانشناختی، به ویژه در مواجهه با بیماری هایی که به طور خاص بر زنان تاثیر می گذارند، نمی تواند نادیده گرفته شود. از این رو، اهمیت توسعه مهارت های روانشناختی و نقش متخصصین سلامت روان در روند درمان ناباروری به منظور مقابله آگاهانه و موثر با مشکلات ناباروری و پیچیدگی های هیجانی ناشی از تجربه بارداری های ناموفق در درمان ناباروری مورد توجه می باشد که ضرورت پرداختن به طراحی و توسعه بسته های آموزشی و یا مداخلاتی روانشناختی جهت ارائه توسط روانشناسان در کلینیک های درمان ناباروری در مطالعات آینده وکارآزمایی های بالینی را نشان می دهد.

کلیدواژه ها:

تاب آوری ، تنظیم هیجان ، عدم تحمل عدم قطعیت ، سوگ خاموش ، ناباروری زنان