مقدمه: رفتارهای پرخطر، رفتارهایی هستند که سلامت و بهزیستی نوجوانان و
جوانان را در معرض خطر قرار داده ونتایج مخرب جسمی، روانشناختی و اجتماعی را برای فرد ایجاد میکند. از آنجایی که میزان خطر پذیری
جوانان و نوجوانان نسبت به دیگر گروههای سنی بالاتر است گرایش بیشتری به این نوع رفتارها در آنها دیده می شود. ازجمله رفتارهایی که برای دیگران و جامعه تهدیدکننده است روابط جنسی نامطمئن و محفاظت نشده می باشد که از پیامدهای منفی آن بارداریهای ناخواسته، بیماریهای مقاربتی و عفونتHIV می باشد.با توجه به اهمیت درک آگاهی
جوانان در ارتباط با بیماری
ایدز به عنوان پایه برنامه ریزی پیشگیری و مداخلات آموزشی، این مطالعه با هدف تعیین سطح
سواد سلامت HIV/AIDS در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی و دانشگاه خلیج فارس در شهر بوشهر در سال ۱۴۰۲ انجام شد.
روش کار: در این مطالعه مقطعی، ۴۰۰ دانشجو از دو دانشگاه علوم پزشکی و خلیج فارس شهر بوشهر به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه استاندارد
سواد سلامت HIV/AIDS بصورت خودگزارشی جمع آوری شدند. تجزیه تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۴ انجام شد و از آزمونهای آماری توصیفی و مجذور کای برای آنالیز داده ها استفاده شد.
یافته ها: : از مجموع ۴۰۰ دانشجوی شرکت کننده در مطالعه ۳۸ % از دانشگاه علوم پزشکی و ۶۲ % از دانشگاه خلیج فارس بودند. میانگین سنی شرکت کنندگان ۳/۲ ±۹/۲۱سال بود و۶۷ % دانشجویان شرکت کننده دارای جنسیت دختر و ۳۳ % دارای جنسیت پسر بودند. مقطع تحصیلی کارشناسی (۸۴% ) دارای بیشترین فراوانی درشرکت کنندگان مطالعه بود. اکثریت دانشجویان مجرد (۹۰%) و بیش از دو سوم آنان سطح متوسطی از وضعیت اقتصادی خانواده را گزارش کردند. در خصوص بیماری HIV/AIDS اکثریت (۸۵%) دانشجویان دارای سطح
سواد سلامت ناکافی و ۱۵% آنان دارای
سواد سلامت کافی بودند. ارتباط معنی داری بین
سواد سلامت با نوع دانشگاه و جنسیت یافت شد( p<۰.۰۵).
سواد سلامت کافی در در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی دارای فراوانی بیشتری ( ۲۵%) نسبت به دانشگاه خلیج فارس بود(۹%). همچنین
سواد سلامت کافی دردانشجویان دختردارای فراوانی بیشتری (۱۸%) در مقایسه با دانشجویان پسر(۸%) بود. ارتباط معنی داری بین سوادسلامت HIV/AIDS با وضعیت تاهل،وضعیت اقتصادی و مقطع تحصیلی مشاهده نشد(p> ۰.۰۵).
نتیجه گیری: بطور کلی اکثریت دانشجویان دارای
سواد سلامت ناکافی بودند. با توجه به ضرورتی که در مورد افزایش سطح
سواد سلامت جوانان در مورد راههای انتقال عفونت HIV و بیماری
ایدز احساس می شود. برنامه ریزی جهت مداخلات آموزشی و همچنین گنجاندن
آموزش جنسی در خصوص بیماریهای مقاربتی بویژه عفونت HIV/AIDS در کوریکولوم آموزشی دانشگاهها توصیه می شود.
