ارتباط پذیرش بیماری با کیفیت زندگی در زنان باردار مبتلا به دیابت

مقدمه: یکی از مسایلی که پدیده حاملگی را تحت تا ثیر قرا ر داده و م یتواند منجر به پیامده ای نامطلوب باردا ری و ز ایمانی پر خطر شود، دیابت حامل گی است که عوامل روان شناختی در تبعیت از درما ن و کنترل گلوکز خون نقش به سز ایی دار د. هدف از مطالعه حاضر بررسی ارتباط بین پذیرش بیماری بر کیفیت زندگی در زنان باردار مبتلا به دیابت با تشخیص اولیه در بارداری بود. روش کار: این مطالعه مقطعی بر روی ۲۴۰ زن باردار مبتلا به دیابت که به روش در دسترس انتخاب شدند انجام شد. جهت جمع آوری داده ها، ابزارهای کیفیت زندگی (SF۱۲) و مقیاس (AIS) مورد استفاده قرار گرفت. یافته ها: میانگین (انحراف معیار) کیفیت زندگی، خودکارآمدی و پذیرش بیماری به ترتیب ۵۷.۳۶ (۶.۶۳) و ۲۹.۰۷ (۷.۶۹) بود. در آنالیز رگرسیون تک متغیره، متغیر پذیرش بیماری توانست ۱۴.۴ % (P<۰.۰۰۱ ۰.۳۸۵ β=) از تغییرات کیفیت زندگی را پیش بینی کنند. مدل رگرسیونی چند متغیر نشان داد که ۲۳.۳% از تغییرات کیفیت زندگی قابل تببین توسط پنج متغیر (پذیرش بیماری، سن زنان، تحصیلات، شغل و درآمد) می باشد (۰.۲۳۳, P<۰.۰۰۱= R۲adj) و متغیرهای پذیرش بیماری و وضعیت درآمد ارتباط معنی داری با متغیر وابسته داشته و به ترتیب بیشترین تاثیر را بر کیفیت زندگی، پذیرش بیماری (, P=۰.۰۳۳ β=۰.۱۷۱) و وضعیت درآمد (, P=۰.۰۲۸ β=۰.۱۵۴) داشتند. نتیجه گیری: کیفیت کلی زندگی در زنان مبتلا به دیابت در حد متوسط بود و پذیرش بیماری و وضعیت درآمد پیشگویی کننده های کیفیت زندگی کل هستند. یافته ها بیانگر اهمیت طراحی برنامه آموزشی و ارائه خدمات مامایی جهت افزایش خودکارآمدی و پذیرش بیماری است تا کیفیت زندگی زنان باردار مبتلا به دیابت بهبود یابد.

کلیدواژه ها:

دیابت بارداری ، هیپرگلیسمی ، کیفیت زندگی ، پذیرش از بیماری