بررسی تاثیر رهبر تحولگرا بر فرسودگی شغلی : نقش متغیرهای میانجی ظرفیت ماموریت و هویت سازمانی (مطالعه موردی: بیمارستان شهید صدوقی اصفهان)

با پیچیده شدن وظایف ، مشکلات شخصیتی و روانی زیادی در قالب روابط فرد با سازمان و فرد با شغل مطرح -شده است ، مباحثی که امروزه مهم ترین عامل کاهش بهره وری فرد در درون سازمان به حساب می آید (وحدتی و همکاران ، ۱۴۰۰). نیازهای شغلی روزانه موجود مانند ساعت های کار طولانی مدت ، فشار زمان و بارهای کاری بالا، سبب فرسودگی شغلی می شوند. به عنوان مثال در دوران شیوع همه گیری کووید-۱۹، متخصصان مراقبت های بهداشتی با دو آسیب غیرمستقیم بیماران و خانواده های خود مواجه بودند و همچنین تهدید مستقیم ویروس که ممکن بود به خودشان و نیز عزیزانشان آسیب برساند (بوساک و همکاران ۱، ۲۰۲۱). در چنین شرایطی کارکنان فعلی و جدید مجبور به انطباق با بارهای کاری اضافی و مقابله با آن هستند. درواقع ، انجام وظایف مورد نیاز و مسئولیت ها، در عین حفظ تعاملات کارکنان و مشتری، در درجه نخست و خواسته های کاری که استرس زیادی بر کارکنان وارد می کند. نیازهای کاری پراسترس اغلب توسط کارکنان تجربه می شود و می تواند به طور بالقوه منجر به واکنش های عاطفی و روانی ناخوشایند شود؛ اگر عوامل استرس زا باقی بمانند (کیم و باتیستا کروز۲، ۲۰۲۲).