تحلیلی بر روابط باور های فراشناختی با احساس شادکامی دانش آموزان

شادکامی یکی از مهم ترین جنبه های سلامت روان در دوران کودکی و نوجوانی است. باورهای فراشناخت و خودکارآمدی دو عامل مهم در تعیین شادکامی دانش آموزان هستند. باورهای فراشناختی، افکار و باورهایی هستند که دانش آموزان در مورد فرایند یادگیری خود دارند. خودکارآمدی، باور فرد در توانایی خود برای انجام موفقیت آمیز یک کار است.نقش باورهای فراشناخت و خودکارآمدی در شادکامی دانش نشان می دهد که باورهای فراشناختی مثبت و خودکارآمدی بالا با شادکامی دانش آموزان ارتباط مثبت دارند. دانش آموزانی که باورهای فراشناختی مثبت دارند، در مدیریت یادگیری خود بهتر هستند و از یادگیری بیشتر لذت می برند. همچنین، دانش آموزانی که خودکارآمدی بالایی دارند، در مواجهه با چالش ها و مشکلات، احساس توانمندی بیشتری می کنند و کمتر دچار اضطراب و استرس می شوند. به طور کلی باورهای فراشناختی، زمینه درگیری علمی، منبع کنترل درونی، اسنادهای مثبت، انگیزش پیشرفت بیشتر، خلاقیت و سازندگی و خود مسئولیت پذیری را در افراد فراهم می آورد و به دلیل ایجاد این موفقیت رد دانش آموزان زمینه افزایش احساس شادی و شادکامی را نیز در آنان فراهم می نماید. در تفسیر و تبیین نتایج این پژوهش می توان اذعان نمود که دانش آموزانی که قادر به برنامه ریزی، تشخیص اهداف ویژه، نقاط قوت و ضعف خود می باشند، در برابر هیجانات از خودکنترلی و خود تنظیمی بالاتری و در نتیجه شادی و شادکامی بالاتری برخوردار می شوند.