تاثیر اقتصاد دانش بنیان بر کیفیت زیست محیطی ایران

سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 151

فایل این مقاله در 17 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

MLABCONF03_022

تاریخ نمایه سازی: 21 تیر 1403

چکیده مقاله:

دانش همیشه و همواره یکی از منابع اصلی توسعه اقتصادی بوده است چرا که کشورهایی که به درستی دانش را نهادینهو از آن استفاده کردهاند توانسته اند بهترین عملکردهای اقتصادی را از آن خود سازند. دانش به عنوان یک کالای عمومی،می تواند با کاهش جنبه های نامطلوب،میزان رفاه را در جامعه به طور موثری ارتقا بخشد. از سوی دیگر عرصه هایمختلف علم و صنعت هریک از منظر خود ادامه حیات نسلها و حفظ محیط زیست را مورد توجه قرار داده و در جهتبهبود کیفیت زیست محیطی تلاش کنند. بنابراین اقتصاد دانش بنیان یک راهکار مهم در این زمینه است که میتواندنقش موثری در کیفیت زیست محیطی داشته باشد بنابراین هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر مولفه های اقتصاد دانشبنیان را بر انتشار دی اکسید کربن به عنوان شاخص انتخابی برای کیفیت محیط زیست در ایران است. مطالعه حاضرتوصیفی و تحلیلی و کاربردی است که با استفاده از زوش حداقل مربعات کاملا اصلاح شده برای ایران در سال های۱۹۹۴-۲۰۲۱ انجام شد. داده ها ی مورد نیاز در این پژوهش از سایت بانک جهانی برای کشور ایران استخراج گردیدهاست و از نرم افزار EViews ۱۰ جهت برآورد مدل و آزمون های تشخیصی استفاده شد. نتایج نشان داد در بینمحورهای مختلف اقتصاد دانش بنیان، سه مولفه تحصیلات ، فنآوری اطلاعات و ارتباطات و سرمایه گذاری مستقیمخارجی بر کیفیت زیست محیطی تاثیرگذارند که این مولفه ها تاثیر منفی بر انتشار آلودگی های محیط زیستی دارند.بنابراین تفکیک اقتصاد دانش بنیان به شاخص های کمی قابل اندازه گیری و قابل مقایسه که امکان پایش مستمر برایسیاست گذار داشته باشند، اهمیت ویژه دارد. لذا با توسعه مراکز آموزشی ، توسعه زیرساخت های فناوری اطلاعاتی وارتباطات ، بهینه سازی قوانین حاکم بر اقتصاد و حذف قوانین بازدارنده سرمایه گذاری مستقیم خارجی می توان به حفظمحیط زیست کمک نمود.

کلیدواژه ها:

اقتصاد دانش بنیان ، کیفیت زیست محیطی ، روش حداقل مربعات معمولی اصلاح شده

نویسندگان

مهدی معتمد

کارشناس ارشد اقتصاد، دانشکده مد یریت و علوم انسانی، دانشگاه دریانوردی و علوم دریایی چابهار، چابهار ایران

مهدی شهرکی

دانشیار اقتصاد، دانشکده مدیریت و علوم انسانی، دانشگاه دریانوردی و علوم دریایی چابهار، چابهار ایران

سیمین قادری

استادیار اقتصاد، دانشکده مدیریت و علوم انسانی، دانشگاه دریانوردی و علوم دریایی چابهار، چابهار ا یران