مطالعه تطبیقی نظام آموزشی کشورهای پیشرو و همتراز (مورد مطالعه: آمریکا، پرتغال، انگلستان، فرانسه، ژاپن، هند و ایران)

سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 404

فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

PESSHCONF01_159

تاریخ نمایه سازی: 21 تیر 1403

چکیده مقاله:

پژوهش حاضر یک مطالعه تطبیقی است. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر گردآوری اطلاعات، توصیفی- کتابخانه-ای است. اطلاعات موردنیاز آن از طریق بررسی اسناد و مدارک دانشگاهی (کتب، مقالات، پایان نامه ها) و همچنین جستجو در شبکه جهانی اینترنت گردآوری شده است. جامعه آماری در این پژوهش شامل کلیه مقالات، کتب، پایان نامه ها و گزارش های مربوط به نظام آموزشی کشورهای پیشرفته و درحال توسعه می باشد. نمونه مشتمل بر مقالات، کتب، پایان نامه ها و هر سندی که مرتبط با این حوزه برای کشورهای آمریکا، پرتغال، انگلستان، فرانسه، ژاپن، هند و ایران می باشد. یافته ها حاکی از آن است که ارتقای کیفیت آموزش هدف متعالی نظام های آموزشی است. عمدتا کشورهای پیشرفته مانند آمریکا، پرتغال، انگلستان، فرانسه و ژاپن بیشترین هزینه ها را به آموزش عمومی (پیش دبستانی و ابتدایی) اختصاص داده اند؛ درحالی که در کشورهای درحال توسعه نظیر ایران بیشترین هزینه ها در باب آموزش عالی خرج می شود. در هر صورت، نقش آموزش و پرورش در رشد و توسعه اقتصادی و اجتماعی بسیار موثر بوده است. همچنین، شواهد نشان می دهد که مدیریت نظام های آموزشی در کشورهای آمریکا، انگلستان، فرانسه و ژاپن به شیوه غیرمتمرکز است. شایان ذکر است که در هند نظام آموزشی نیمه متمرکز برقرار است اما نظام های آموزشی کشورهای ایران و پرتغال به شیوه متمرکز اداره می شود. از بررسی مقایسه ای نظام های آموزشی می توان نتیجه گرفت که نظام های آموزشی غیرمتمرکز، نسبت به نظام های آموزشی متمرکز و نیمه متمرکز از بازدهی آموزشی بالاتری برخوردارند. بنابراین، برای سیاست گذاران و برنامه ریزان پیشنهاد می شود که با الگو گرفتن از نظام های آموزشی کشورهای پیشرفته، برنامه هایی را در این راستا طراحی و اجرا نمایند تا از این طریق بتوان کیفیت آموزشی را تا حدود زیادی در ایران افزایش داد.

کلیدواژه ها:

مطالعه تطبیقی ، نظام آموزشی ، کشورهای پیشرو و همتراز.

نویسندگان

مرتضی فرنگ

دکترای رشته مدیریت آموزش عالی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران