پیش بینی سیستم های مغزی رفتاری، براساس افسردگی و سبک حل مساله در زنان سرپرست خانوار در شهر اصفهان

هدف از انجام این پژوهش پیش بینی سیستم های مغزی رفتاری، براساس افسردگی و سبک حل مساله در زنان سرپرست خانوار در شهر اصفهان بود. در پژوهش حاضر از روش توصیفی از نوع همبستگی استفاده شد. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه زنان سرپرست خانوار در شهر اصفهان بودند که از بین آن ها ۱۸۶ نفر به شیوه در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش ،پرسشنامه سیستم های مغزی رفتاری کارور و وایت (۱۹۹۴)، پرسشنامه افسردگی بک(۱۹۹۶) و پرسشنامه سبک های حل مسئله کسیدی و لانگ (۱۹۹۶) بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام با استفاده از نرم افزار بسته آماری برای علوم اجتماعی نسخه ۲۵ استفاده شده است. نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون گام به گام نشان می دهد متغیر پاسخ دهی به پاداش (با ۴/۳درصد) هیجانی (با ۷/۲ درصد) می توانند تغییرات مربوط به افسردگی در زنان سرپرست خانوار در شهر اصفهان، روابط معناداری وجود دارد.متغیرهای جستجوی سرگرمی (با ۴/۳درصد)، متغیر سائق ( ۲/۳ درصد) می توانند تغییرات مربوط به با سبک های حل مسئله در زنان سرپرست خانوار در شهر اصفهان را پیش بینی کنند(۰۵/۰ p<).

کلیدواژه ها:

سیستم های مغزی رفتاری ، افسردگی ، سبک حل مساله ، زنان سرپرست خانوار.