رابطه بین خودشفقت ورزی، شکرگزاری و مثبت اندیشی با صمیمیت عاطفی زنان متاهل شاغل شهر کلاچای

این پژوهش اهمیت صمیمیت عاطفی زنان را با متغیرهای خودشفقت ورزی، شکرگزاری و مثبت اندیشی بررسی می کند به این جهت که زنان در این دوره با آن بسیار مواجه شده و تمایل به افزایش صمیمیت عاطفی در زندگی خود دارند و این مهم یکی از مباحث جذاب در حیطه خانواده ( کوچکترین جامعه ) می باشد ؛ بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین خودشفقت ورزی، شکرگزاری و مثبت اندیشی با صمیمیت عاطفی زنان متاهل شاغل مقیم شهر کلاچای انجام شد. این پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بوده که از جامعه آماری زنان متاهل شاغل شهر کلاچای، ۱۶۰ نفر از طریق نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای (از میان نمونه گیری در دسترس) انتخاب شدند و از پرسش نامه های صمیمیت عاطفی باگاروزی (۲۰۰۱)، شکرگزاری گودرزی و همکاران (۲۰۱۴)، خودشفقت ورزی نف (۲۰۰۳) و مثبت اندیشی اینگرام و ویسنیکی (۱۹۸۸) برای جمع آوری داده ها استفاده شد. یافته های پژوهش از طریق شاخصه های مرکزی، ضریب همسبتگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چند متغیری به روش گام به گام مورد پردازش قرار گرفتند. نتایج نشان داد ضریب همبستگی پیرسون بین خودشفقت ورزی و مثبت اندیشی رابطه ای معنادار مثبت با صمیمیت عاطفی نشان داده است اما بین شکرگزاری و صمیمیت عاطفی رابطه معناداری یافت نشده است. تحلیل رگرسیون چند متغیری به روش گام به گام نشان داد، هرکدام از متغیرهای مثبت اندیشی و خودشفقت ورزی به ترتیب وارد معادله ی رگرسیون شده و این دو متغیر توانسته اند ۱۰/۲۵ درصد از واریانس متغیر صمیمیت عاطفی را پیش بینی نمایند.به طور کلی، این تحقیق نشان داد که مثبت اندیشی و شفقت به خود متغیرهای مهمی در پیش بینی صمیمیت عاطفی زنان متاهل شاغل هستند.

کلیدواژه ها:

خودشفقت ورزی ، شکرگزاری ، مثبت اندیشی ، صمیمیت عاطفی