اهمیت و اثرگذاری برنامه درسی تلفیقی در بهبود اختلالات یادگیری دانش آموزان دوره ابتدایی

در طی سال های گذشته، پیشرفت فناوری های اطلاعاتی و ارتباطی و ازدیاد جمعیت، چالش هایی را در نظام های آموزشی به وجود آورده و آن را ناچار به گرفتن تصمیم ها و سیاست های راهبردی نموده است، به طوریکه ماموریت، چشم انداز و هدف های خرد و کلان هر نظام آموزشی را تحت تاثیر خود قرار داده است. اکنون اکثر نظام های آموزشی در پی آن هستند که با ارائه دانش، مهارت و نگرش های مورد نیاز فراگیران خود آن ها را برای برخورد با مسائل و چالش های زندگی آینده آنان آماده کنند. این نظام ها با کمک سیاست های راهبردی گوناگون امکان رشد و گسترش آموزش مداوم را به عنوان فرآیندی که برنامه های درسی تسهیل کننده ی آن است دنبال می نمایند. برنامه های درسی به منظور تحقق اهداف کلان نظام آموزشی، نیازمند سازماندهی مناسب است و متخصصان شیوه های مختلفی را در این عرصه پایه گذاری کرده اند. با سابقه ترین شکل سازماندهی برنامه درسی بر اساس موضوع های درسی و قلمروهای علمی است که به عنوان شیوه سنتی شناخته می شود. با توجه به بروز نیازهای جدید، شیوه های دیگری در کنار شیوه های گذشته برای سازماندهی برنامه های درسی مطرح شده است. از جمله شیوهای جدید برای سازماندهی برنامه های درسی، شیوه های تلفیقی است که در آن مرزبندی های مشخصی میان حوزه های دانش وجود ندارد و تجربیات یادگیری به گونه ای متفاوت با رویکرد موضوع محور ارائه می شود.

کلیدواژه ها:

نظام آموزشی ، آموزش ابتدایی ، معلمان ، دانش آموزان ، آموزش تلفیقی ، یادگیری