نقش آموزه های قرآن و اسلام در تربیت دانش آموزان

تربیت یعنی آموزش روش های گفتاری و رفتاری به دیگران به صورتی که آن رویه جزو ملکات فرد گردد. در دنیای امروز انواع و اقسام مکاتب و فرق مدعی روش های برتر تربیتی هستند و افرادی که جویای بهترین روش تربیتی هستند در این راستا دین مبین اسلام دینی فراگیر و اجتماعی است و تکالیف و وظایف فردی آن نیز در راستای منابع اجتماعی آن است و از همان تکالیف فردی برای اصلاح و رشد و تعالی جامع کمک می گیرد و هدف این نگارش مروری بر اصول، مبانی و روش های تربیت از نظر اسلام است. پژوهش حاضر از نوع پژوهش توصیفی تحلیلی است و مطالب بیشتر از آیات قرآن است، و برای جمع آوری مطالب از شیوه ی کتابخانه ای استفاده شده است. قرآن کریم برای انسان متفکر و جویای حقیقت مبانی تربیت صحیح را بیان می کند، مثل: توحید، فطرت و هدف مندی. و همینطور قرآن کریم اصول تربیت صحیح را نیز بررسی کرده است مثل: فرد محوری، کرامت، محبت محوری، نظام مداری و اصل وسع. همچنین در مورد بخشی اصلی این مقاله یعنی شیوه های تربیت صحیح موارد فراوانی را مثال زده است، مثل: روش غیر مستقیم، معرفی الگو، نصیحت، مشاهده جهان، تشویق، تمثیل، مقایسه و موعظه. آموزه های تربیتی قرآن کریم به گواهی تاریخ توانست در زمانی کوتاه، تغییرات عظیمی در زندگی افراد پدید آورد و روابط فردی و مناسبات اجتماعی آنان را به نحوی شایسته تنظیم کند و آنان را به کمال بایسته برساند. این آموزه ها از باشکوه ترین و دلنشین ترین آموزه های قرآنی است. با هدف خلقت و فلسفه بعثت پیوند استوار دارد، فطرت را شکوفا می سازد، و نیازهای تربیتی، اخلاقی و فرهنگی فرد و جامعه را تامین می کند.

کلیدواژه ها:

آموزه های قرآن ، تربیت ، دانش آموزان ، اسلام