شناسایی و رتبه بندی عوامل کمی و کیفی تامین مالی جمعی در شرکت‎های استارت آپی

سرمایه گذاری جمعی نوعی سرمایه گذاری است که در آن، افراد یا شرکت ها به منظور کسب سودهای بیشتر، با در نظر گرفتن ریسک های بیشتر، در پروژه های تازه تاسیس یا نوپا سرمایه گذاری می نمایند. این نوع سرمایه گذاری نقش مهمی در تامین مالی، طراحی ساختار بهینه سرمایه شرکت های دانش بنیان، و کمک به رشد و توسعه آنها ایفا می کند. هدف از پژوهش حاضر، شناسایی و رتبه بندی عوامل کمی و کیفی سرمایه گذاری خطرپذیر موثر بر بهینه سازی ساختار سرمایه شرکت های دانش بنیان است. برای این منظور، با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده و فرمول نمونه گیری کوکران، ۱۵۰ نفر از مدیران شرکت های دانش بنیان به عنوان اعضای نمونه انتخاب شدند. با مراجعه به پیشینه پژوهش و مصاحبه با خبرگان، عوامل کمی و کیفی سرمایه گذاری خطرپذیر شناسایی شدند. این عوامل با استفاده از ابزار پرسش نامه محقق ساخته، سپس با تحلیل عاملی تاییدی مشخص و در نهایت با استفاده از ANP رتبه بندی شدند. نتایج نشان داد که عوامل فناورانه، عوامل محیطی، شاخص های شرکتی، و عوامل مدیریتی به عنوان مهمترین عوامل کیفی و شاخص های مالی به عنوان مهمترین عامل کمی در سرمایه گذاری خطرپذیر و بهینه سازی ساختار سرمایه شرکت های استارت آپی معرفی شدند. در میان این عوامل، عوامل مدیریتی با بالاترین رتبه بودند و رتبه آخر نیز متعلق به عوامل فناورانه بود. همچنین مشخص شد که در زیرمولفه های این عوامل، توانمندی در برقراری ارتباطات موثر، تجربه تیم مدیریتی، و حسن شهرت و توانایی کادر مدیریتی وزن های نهایی را به خود اختصاص داده اند. از دیدگاه پاسخ دهندگان، شاخص های شرکتی دارای دومین اهمیت بوده و پس از آن، شاخص های مالی قرار گرفته اند.

کلیدواژه ها:

شناسایی و رتبه بندی ، عوامل کمی و کیفی ، تامین مالی جمعی ، شرکت های استارت آپی