تبیین رویکردهای اجتماعی اثرگذار بر بی انضباطی دانش آموزان

عدم تمایل به نظم پذیری در مدارس، پیامدهای منفی گوناگون و فراوانی برای دانش آموزان در حیطه های آموزشی ، اجتماعی و خانوادگی در بردارد. علاقه نداشتن به نظم پذیری حتی در دانش آموزانی که دچار مشکلات حاد و نابهنجار نیستند و زمینه قانون گریزی خود کم بینی و تخلفات بیشتر را در آنان فراهم می آورد. رعایت نظم و انضباط در محیط های آموزشی ، یکی از مهمترین اهداف تربیتی است که اولیای مدارس، آنان را در اولویت قرار می دهند و رفتارها و فعالیت آموزشی دانش آموزان نیز تا حد زیادی براساس این پدیده شکل می گیرد. نظم و انضباط باعث می شود که فعالیت های دانش آموزان با م وفقیت انجام گیرد و در نهایت زندگی با نشاط توام شود و شکوفایی حاصل گردد.روش تحقیق این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از لحاظ روش گردآوری داده ها توصیفی و از نظر نوع؛ پیمایشی است؛ بنابراین از آنجایی که این پژوهش در مورد مشکلات عوامل اجتماعی می باشد، هدف آن از نوع کاربردی و از نظر نوع روش؛ میدانی خواهد بود جامعه ی آماری ما در پژوهش حاضر کلیه ی دانش آموزان ابتدایی است که ۷۲۶ نفر به عنوان نمونه ی آماری با شیوه ی نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند؛ یافته های حاصل از بررسی این سولات نشان داد که عوامل متعددی در از لحاظ اجتماعی در ایجاد بی نظمی موثر هستند بی نظمی مساله ای است که نهادینه شدن آن در افراد تبعات زیادی در آینده دارد مخصوصا افرادی که در سن آموزش قرار دارند چنانچه که با این مواجه شدند مسلما در زندگی اجتماعی آن ها تاثیراتی خواهد داشت و آن ها نمی توانند برنامه های خود را با نظم و دقت به پیش ببرند و عمدتا با بی نظمی و سردرگمی مواجه اند و هدف مشخصی از انجام کار ندارند.

کلیدواژه ها:

بی نظمی ، دانش آموزان ابتدایی ، کلاس درس