نقش مداخلات انگیزشی در ارتقای یادگیری و پیشرفت تحصیلی یادگیرندگان

مقاله حاضر از نوع توصیفی و از لحاظ گردآوری اطلاعات از نوع کتابخانه ای است که با توجه به نظرات اندیشمندان این عرصه به رشته تحریر در آمده است. هدف از نگارش این مقاله عنوان نقش مداخلات انگیزشی در ارتقای یادگیری و پیشرفت تحصیلی یادگیرندگان است. اصطلاح انگیزش از فعل لاتین ((Movere) به معنی حرکت دادن مشتق شده است. مفهوم کلی جنبش و تحرک منعکس کننده این تصور عام است که انگیزش چیزی است که ما را به جنبش و تحرک وادار، و کمک می کند تا تکالیف خود را کامل کنیم. همچنین انگیزش را فرایندی که طی آن فعالیت هدف محور برانگیخته و حفظ می شود نیز تعریف کرده اند. سازه انگیزه تحصیلی در محیط های آموزشی به رفتارهایی که به یادگیری و پیشرفت مربوط است، اطلاق می شود.. دسی و رایان انگیزه تحصیلی را تمایل یادگیرنده به مشغول و درگیر شدن در فعالیت یادگیری و تلاش مستمر در انجام دادن و به پایان رساندن آن فعالیت می دانند[. نظریه خود-تعیینی دسی و رایان متداول ترین نظریه در زمینه انگیزه تحصیلی می باشد. بر اساس این نظریه، انگیزه بندرت دربرگیرنده پدیده واحدی است. افراد نه تنها ازنظر میزان انگیزش متفاوت اند، بلکه ازنظر جهت و نوع انگیزش نیز اختلاف دارند و این تعارض در نوع انگیزش به نظرها و اهداف اساسی که باعث انجام کار می شوند، ارتباط دارد .

کلیدواژه ها:

مداخلات انگیشی ، پیشرفت تحصیل ، عملکرد دانش آموزان