ارتباط بین استفاده از روش های آموزشی نوین و توانمندی های تحصیلی دانش آموزان

تحقیق حاضر، جهت بررسی ارتباط بین استفاده از روش های آموزشی نوین و توانمندی های تحصیلی دانش آموزان می باشد که به عنوان نمونه پیامدهای استفاده از رویکرد درس پژوهی به عنوان نمونه ای از پژوهش مشارکتی در کلاس درس توسط معلمین، بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان می باشد که تاثیرات آن بر توسعه ی حرفه ای معلمین نیز باعث می گردد. با پیشرفت علوم و فنون و گسترده شدن جوامع، نیازهای فردی و اجتماعی نیز پیچیده می شوند. ارضای نیازهای پیچیده نیز در جای خود، احتیاج به علوم و فنون گسترده دارد. کسب علوم و فنون گسترده در سایه ی روش های آموزشی متنوع امکان پذیر است. به این سبب وظیفه و مسوولیت معلم امروز نسبت به گذشته سنگینتر شده است. دیگر نمیتوان با روشهای سنتی، جامعه و افراد آن را به سوی یک تحول پیشرفته سوق داد. در دنیای پیچیده هیچ کس بی نیاز از تعلیم و تربیت نیست.آیا ما معلمان و دست اندرکاران تعلیم و تربیت توانستهایم امکانات مطلوب یادگیری و زمینههای شکوفایی استعداد دانش آموزان را فراهم کنیم؟ آیا تجارب حاصل از مدرسه با تجارب واقعی زندگی دانش آموزان متناسب است؟ آیا نحوه ارائه ی مطالب، براساس علاقه و انگیزه دانش آموزان صورت می گیرد؟ اگر پاسخ به سوال های مذکور منفی است، آیا نباید در عملکرد خود تجدید نظر کنیم؟ آموزش در مدرسه، فعالیتی پویا و انسان-ساز است که روز به روز بر اهمیت آن افزوده می شود. از این رو بررسی آن نیازمند به روان شناسی، جامعه شناسی وحتی فلسفه است لذا مهمترین مساله در آموزش »یادگیری« است.

کلیدواژه ها:

پیشرفت تحصیلی ، یادگیری ، آموزش ، روشهای نوین.