ملاحظات روش شناختی حوزه مهاجرت های بین المللی

در ادبیات نوین مهاجرت حرکت جمعیت های انسانی یک فرایند چندوجهی است و تحرک مکانی افراد در بین فضاها، مکانها و زما نهایمختلف پیامدهای اقتصادی، روان شناختی و سیاسی داشته که موضوع مهاجرت را به یک مفهوم زمینه مند مبدل ساخته است.بر یک مطالعهجامع در حوزه مهاجرت رویه ای دیالکتیکی حاکم است و این حوزه ماهیتی بین رشته ای دارد و حوزه های مختلف به ویژه علوم سیاسی،اقتصاد، علوم انتظامی، جمعیت شناسی و مردم شناسی از منظرهای مختلف به آن ورود پیدا کرده اند و روش های کمی و کیفی را برای فهماین حوزه مورد استفاده قرار داده اند.وقتی مهاجرت به عنوان یک مفهوم فرهنگی تعریف شود، یکی از بهترین رشته ها برای مطالعه ، مردمشناسی و بهترین روش برای فهم کنشگران این عرصه، مردم نگاری خواهد بود چراکه مهاجرت و جابجایی ها به صورت فرهنگی تولید می شوند، به صورت فرهنگی ارائه می شوند و تاثیرات فرهنگی می زایند.این پژوهش به دنبال پاسخ به این پرسش است که مردم نگاری چگونه می تواند به تبیین حوزه مهاجرت های بین المللی کمک کند وچالش های روش شناختی مردم نگاری مهاجرت چیست؟ این پژوهش براساس ۱۳ سال مردم نگاری و فعالیت میدانی نگارنده در حوزهمهاجرت های بین المللی استخراج شده است.در این نوشتار ملاحظات نظری و رویه های عملی مردم نگاری مهاجرت مورد مداقه قرار خواهد گرفت. وجوه مختلف مردم نگاری کلاسیکو آنلاین در حوزه مهاجرت و همچنین مردم نگاری تک مکانه و مردم نگاری چند مکانه از مباحث مقاله می باشد. همچنین چ الش هایمردم نگاری مهاجرت از ۵ منظر چالش خود میدان، چالش های ورود به میدان، نمونهگیری، تکنیک های جمع آوری داده در مردم نگاریمهاجرت و همچنین اخلاق در پژوهش مردمنگارانه مهاجرت به تفصیل بیان خواهد شد.