تاثیر رطوبت خاک به هنگام شخم و تلفیق نوع ادوات آماده سازی زمین و کشت در اراضی شور زیرکشت گندم Triticum aestivum L.))

به منظور مدیریت کاهش اثر شوری خاک در اراضی تحت کشت گندم تحقیقی به صورت طرح کرتهای خرد شده در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. عامل اصلی شامل سه درصد رطوبت خاک به هنگام شخم ( ۱۰، ۱۵ و ۲۰ درصد) و عامل فرعی چهار نحوه آماده سازی زمین و کشت (بدون کاربرد چیزل پیلر + کشت با خطی کار، بدون کاربرد چیزل پیلر + کشت با کف کار، کاربرد چیزل پیلر + کشت با خطی کار و کاربرد چیزل پیلر + کشت با کف کار) بودند. در این پژوهش پیش از اعمال عامل فرعی، از دیسک ۲۴ پره جهت شخم ابتدایی زمین استفاده شد. نتایج نشان داد که بیشترین وزن و حجم کلوخه در شرایط بدون کاربرد چیزل پیلر در رطوبت ۲۰ درصد خاک و کمترین مقدار در شرایط کاربرد چیزل پیلر در رطوبت ۱۰ درصد خاک وجود داشت. بیشترین درصد جوانه زنی در شرایط کاربرد چیزل پیلر+ کف کار و رطوبت ۲۰ درصد و کمترین مقدار در شرایط عدم کاربرد چیزل پیلر + خطی کار و رطوبت ۱۰ درصد تعلق داشت. بالاترین عملکرد دانه با ۴۵۹۳ کیلوگرم در هکتار در شرایط کاربرد چیزل پیلر + کف کار و کمترین آن با ۲۷۹۷ کیلوگرم در هکتار در شرایط بدون کاربرد چیزل پیلر و خطی کار حاصل شد. بطور کلی کاربرد چیزل پیلر و کف کار در شرایط ۲۰ درصد رطوبت خاک در بهبود جوانه زنی، صفات فیزیولوژیکی و عملکردی گندم در اراضی شور تاثیر مثبت دارد و میتواند مورد توجه کشاورزان قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

شوری خاک ، چیزل پیلر ، خطی کار ، عملکرد دانه ، کف کار