بررسی رابطه رهبری خودشیفته و بدبینی رفتاری کارکنان با نقش میانجی سکوت سازمانی و شایعه پراکنی در محیط کار

هدف افزایش تکرار رفتارهای مخرب رهبران و تاثیرات مهم این رفتارها بر پیامدهای فردی و سازمانی در محیط های کاری، می تواند ناشی از سبک رهبری باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر سبک رهبری خودشیفته بر بدبینی رفتاری کارکنان با نقش میانجی سکوت سازمانی و شایعه پراکنی در محیط کار انجام شد. روش ها مطالعه حاضر، توصیفی پیمایشی از نوع کاربردی است که به صورت مقطعی انجام شد. جامعه پژوهش شامل کلیه کارکنان بیمارستان دکتر غرضی استان اصفهان در سال ۱۴۰۱ بودند که از این جامعه ۱۰۸ نفر از افرادی که داوطلب شرکت در پژوهش بودند به عنوان نمونه انتخاب شدند. جهت گردآوری داده ها از پرسش نامه های ویژگی های جمعیت شناختی، رهبری خودشیفته، سکوت کارمندان، بدبینی رفتاری و شایعه در محل کار استفاده شد. داده ها با استفاده از روش مدل معادلات ساختاری و با نرم افزارهای آماری SPSS نسخه ۲۵ و PLS اسمارت نسخه ۴ تحلیل شدند. یافته ها نتایج نشان داد سبک رهبری خودشیفته بر بدبینی رفتاری با نقش میانجی سکوت کارمندان تاثیر دارد که مقدار معنی داری ۴/۴۴۵ و ضریب استاندارد ۰/۱۴۷ به دست آمد. همچنین نتایج نشان داد سبک رهبری خودشیفته بر بدبینی رفتاری با نقش میانجی شایعه پراکنی در محیط کار تاثیر دارد که مقدار معنی داری ۳/۹۵۰ و ضریب استاندارد ۰/۱۳۵ کسب شد. نتیجه گیری براساس یافته های مطالعه حاضر، شایعه پراکنی در محیط کار در سازمان ها، سبب کاهش انگیزه خدمت و درنتیجه کاهش بهره وری در این سازمان ها می شود. این فرهنگ به داخل سازمان ها نیز منتقل شده و کاهش رضایت شغلی، تعهد سازمانی، عملکرد و بدبینی سازمانی را در پی دارد.

کلیدواژه ها:

Narcissistic ، Leadership ، Pessimism ، Spreading rumors ، Organization ، خودشیفته ، رهبری ، بدبینی ، سکوت ، شایعه پراکنی ، سازمان