بهبود عملکرد درب های ضد انفجار با تمرکز بر ساختار و مشخصات سازه ای سخت کننده ها

این مطالعه به بهبود عملکرد درب های ضد انفجار با تمرکز بر پیکربندی، چینش و مشخصات سخت کننده ها می پردازد. در این راستا مدل سازی عددی گسترده ای جهت ارزیابی تاثیر پارامترهای فوق بر عملکرد درب مستطیلی تحت اثر بار انفجار صورت گرفته است. درب های مدل شده دارای تعداد متعددی سخت کننده در وجه درونی خود هستند که به آن ها در جذب انرژی و کاهش تغییر مکان کمک می نماید. علاوه بر شکل سخت کننده ها، برای تعیین تعداد سخت کننده بهینه به گونه ای که ضمن کاهش جابه جایی، میزان فولاد مصرفی نیز بهینه گردد عملیات بهینه سازی صورت گرفته است. همچنین ضخامت بهینه سخت کننده ها باتوجه به تعداد سخت کننده ها تعیین شد. بر اساس تحلیل های انجام شده مشخص گردید که در عین ثابت بودن وزن درب ضد انفجار، استفاده از سخت کننده غیر منشوری باعث کاهش جابه جایی مرکز آن تا حدود ۳۰ درصد خواهد شد. همچنین باتوجه به بهینه سازی های انجام شده، درصورتی که ضخامت در نظر گرفته شده برای سخت کننده کمتر از ۲۵ درصد ضخامت صفحه درب باشد، تعداد ۷ سخت کننده، درصورتی که ضخامت سخت کننده بین ۲۵ تا ۴۰ درصد باشد، تعداد ۵ سخت کننده، هنگامی که ضخامت سخت کننده بین ۴۰ تا ۶۰ درصد باشد، تعداد ۳ سخت کننده و با ضخامت بیشتر از ۶۰ درصد، تعداد یک سخت کننده بهترین حالت عملکردی درب ضد انفجار را ایجاد خواهد نمود.

کلیدواژه ها:

بار انفجار ، درب ضد انفجار ، تحلیل عددی ، بهینه سازی ، سخت کننده منشوری ، ساختار غیر منشوری