تحلیل اهمیت- عملکرد شاخصهای شهرپایدار در رضایتمندی و وفاداری به شهر مورد پژوهش: بافت مرکزی کلانشهر تبریز

پژوهش حاضر، مساله رضایت از شاخصهای کالبدی- فضایی پایداری را در میزان رضایت و نحوه وفاداری ساکنان به شهر مطرح نموده و میزان اهمیت شاخصهای پایداری از منظر شهروندان و میزان عملکرد شهر در تعین عینی و ذهنی آنها بررسی شد. جامعه آماری، جمعیت بافت مرکزی کلانشهر تبریز و حجم نمونه ۳۸۴ نفر برآورد شد. پرسشنامه ها،با استفاده از روش IPA و SEMتحلیل شد. نظر به تحلیل شبکه ای در روش IPA و مشخص شدن اولویت ها و میزان اهمیت و عملکرد شاخص ها، یافته ها با استفاده از معادلات ساختاری همگام سازی و تحلیل شد. شاخص های برازش تحلیل عاملی تاییدی (CFA)، مانند آماره خی دو (x۲/fd)= ۳۶۵/۲، شاخص نکویی برازش (۹۶۱/۰=GFI)، شاخص برازش قیاسی (۹۷۲/۰=CFI)، شاخص برازش نرم شده (۹۳۶/۰=NFI)، شاخص تاکر لوئیس (۹۵۹/۰=Tli)، ریشه میانگین مربع خطای تقریب (۰۲۹/۰=RMSEA) ، و ریشه میانگین مربع داده های استاندارد شده (۰۳۵/۰=SRMR) بدست آمد. مقدار RMSEA کمتر از ۱/۰ بوده که نشان از برازش بسیار خوب مدل است. نتایج نشان می دهد که رضایت ساکنان رابطه بین عملکرد کلی درک شده و وفاداری ساکنان را میانجی گری می کند؛ رابطه بین اهمیت کلی درک شده و وفاداری ساکنان با عملکرد کلی درک شده و رضایت ساکنان میانجی گری می شود و عملکرد شهر پایدار، درک افراد را از توسعه پایدار افزایش و با افزایش درک مردم، توسعه پایدار و وفاداری ساکنین به محل اقامت افزایش می یابد. نتیجه در قالب راهبردهایی در پنج حوزه محتوایی(نظام دسترسی، کالبدی- فضایی، منظر، سازمان فعالیت و عملکرد و کاربری شهری) و سه حوزه رویه ای(قانونی، اقتصادی و مدیریت شهری) ارائه شد.

کلیدواژه ها:

شهر پایدار ، وفاداری ، رضایت شهروندان ، شهر تبریز