واکاوی نقش آتریوم در تحقق پایداری در معماری

بهینه سازی مصرف انرژی درزمانی که انرژی های فسیلی رو به اتمام است و استفاده از این منابع می تواند اثرات زیانباری بر محیط زیست داشته باشد، یک فرایند هدفمند جهت رشد و توسعه ی کشورهاست. ازاین رو طراحی ساختمان با در نظر گرفتن صرفه جویی در انرژی و استفاده از انرژی های تجدیدپذیر، می تواند یک رسالت مهم برای معماران باشد.خورشید یکی از بهترین منابع تجدید پذیر انرژی است؛ بنابراین معماری خورشیدی و استفاده از نور روز در طراحی ساختمان، یک مسیر میانبر و البته قابل اعتماد است. یکی از راه های به دام انداختن انرژی خورشیدی آتریومها می باشند. این مقاله به شناخت و واکاوی آتریوم به عنوان یکی از فضاهای مهم معماری خورشیدی می پردازد. روش تحقیق در این مقاله توصیفی- تحلیلی است و روش گردآوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای و استفاده از اسناد مکتوب می باشد. با اشاره به نمونه های موردی، نتیجه حاکی از آن است که آتریوم ها می توانند فضایی جهت حضور موثر افراد در کنار یکدیگر ایجاد کنند و علاوه برافزایش تعاملات اجتماعی، منجر به دستیابی بهتر به نور روز، تهویه مناسب، حفظ انرژی و پایداری در معماری شوند که اهمیت و کارکرد آن می تواند با حیاط های مرکزی در معماری بومی قابل مقایسه باشد.

کلیدواژه ها:

انرژی خورشیدی ، پایداری ، سیستم غیرفعال ، آتریوم