ارائه یک روش مناسب جهت تشخیص و شناسایی حملات سایبری در سیستم های قدرت

در این مقاله، یک روش مبتنی بر تئوری بازی را برای طراحی حمله سایبری مبتنی بر مهاجم-مدافع و مدل های دفاعی مربوط به آن برای سیستم های قدرت در نظر گرفته ایم که هدف آن شناسایی حمله پویا در بدترین حالت است. در این تحقیق، حملات بر اساس درجه نود و یا میزان بار نود انتخاب نمی شوند و در نتیجه به ما این امکان را می دهند که محدوده حمله وسیع تری را جستجو کنیم. نوآوری های اصلی این تحقیق در مدل های ارایه شده برای حمله و دفاع پویا می باشد بطوریکه در مدل حمله، هزینه حمله برای هر پست و مولفه های آن یکسان است. در این مدل، مهاجم می تواند به صورت استراتژیکی پست های حساس و مولفه های آن را شناسایی کرده تا در زمان های مختلف به منظور بیشینه سازی خرابی سیستم با محدودیت بودجه خود، حمله نماید. همچنین در مدل دفاع پویا، هزینه حفاظت هر پست یکسان است. در این مدل، بر اساس مدل بودجه مشخص، یک مدافع می تواند از نظر استراتژیکی بیشتر پست های حساس را شناسایی کند تا اولویت بندی کرده و به گونه ای از سیستم محافظت کند که خرابی های کلی سیستم به حداقل برسد. نتایج بر روی سیستم های ۳۹ و ۵۷ باس IEEE، نشان می دهد که این روش می تواند حملات پویا را در بدترین حالت روی شبکه های سیستم قدرت شناسایی کرده و به صورت موثری از مدل دفاعی پویا برای به حداقل رساندن خرابی کلی سیستم استفاده نماید. همچنین اثبات کننده اثربخشی و میزان کارآمدی الگوریتم های ما نیز می باشد.

کلیدواژه ها:

کلمات کلیدی: خرابی های متوالی (آبشاری) ، حمله سایبری ، تئوری بازی ، شبکه هوشمند