پیشرفت ها و کاربردهای اخیر حلال های یوتکتیک عمیق

در این مطالعه، طبقه بندی، ترکیب، روش های آماده سازی و عوامل موثر بر عملکرد حلال های یوتکتیک عمیق و کاربرد های اخیر آن ها در استخراج محصولات طبیعی، سیستم های دارورسانی، تعیین فلزات، سنتز نانومواد و الکتروشیمی با استفاده از حلال های یوتکتیک عمیق بررسی می شوند. گیرنده های پیوند هیدروژنی در حلال های یوتکتیک عمیق عمدتا نمک های آمونیوم چهارتایی (مثل کلریدکولین) یا یون های آمفوتریک (مانند بتائین) هستند؛ اهداکنندگان پیوند هیدروژنی عمدتا ترکیباتی مانند اوره، پلی ال ها و قندها هستند. نقطه ذوب حلال های یوتکتیک مربوط به پیوند هیدروژنی است و قطبیت آن ها بالاتر از اکثر مایعات یونی است. در مقایسه با حلال های آلی مرسوم و مایعات یونی معمولی، حلال های یوتکتیک عمیق حلالیت بالاتری دارند، همچنین علاوه بر توانایی آن ها در حل کردن اکسیدهای فلزی، خاصیت زیست تخریب پذیری خوبی دارند. حلال های یوتکتیک عمیق نرخ استخراج بالایی در فالونوئیدها و فنل ها دارند، می توانند حلالیت دارو را در سیستم های دارورسانی افزایش داده و به طور موثری فلزات را استخراج کرده و پیش تغلیظ را در تعیین فلزات کمیاب انجام دهند. همچنین می توانند برای سنتز نانومواد جدید استفاده شده و به عنوان الکترولیت برای واکنش های الکتروشیمیایی در الکتروشیمی به کار روند. این پژوهش ویژگی های شیمی فیزیکی و کاربردهای چند زمینه ای حلال های یوتکتیک عمیق را ارائه می کند.

کلیدواژه ها:

کلمات کلیدی: حلال های یوتکتیک عمیق ، خواص ، کاربرد.