افزایش پایداری پروژه های ساختمانی با روش SNA

با پیشرفت سریع فن آوری و در پی آن گسترش روند شهر نشینی و اثرات منفی آن در بکار گیری و تخریب بیشتر زمین، منابع طبیعی و فضای سبز و آلوده سازی خاک بکر، آب سالم و هوای تمیز در نظر گرفتن مقوله توسعه پایدار در ساخت وساز ضروری است. مطالعات نشان می دهد که عظیم ترین مصرف کننده منابع طبیعی پروژه های عمرانی می باشند اضافه بر آن برنامه های مختلف ملی و بین المللی با انگیزه ای در حال انجام است که توسعه دهندگان و شرکتهای دولتی را در حرکت به سمت سبز تشویق و در مواردی تصریح درکاربرد آن می نمایند. توسعه پایدار مستلزم درک روابط انسان ها با محیط طبیعی است. یک مورد مهم در پروژه ها، مشارکت ذینفعان مختلف با منافع متنوع در فعالیت های پروژه و خروجی ها است. از یک طرف، مشارکت ذینفعان نقش اساسی در توسعه و اجرای پروژه ها و اطمینان از موفقیت پروژه ها ایفا می کند. از طرف دیگر، یکی از فعالیت های مهم برای اطمینان از مشارکت ذینفعان موثر و پایدار در پروژه ها، رسیدگی به منافع متضاد است، در حالی که آنها را در تصمیم گیری از طریق کمیته های رهبری درگیر می کند. با توجه به الزامات پایداری برای گنجاندن طیف گسترده ای از ذینفعان در برنامه های پروژه، پیچیدگی برنامه های پروژه در حال افزایش است. تحقیق حاضر از نوع کاربردی و به روش توصیفی می باشد. جامعه آماری پژوهش افراد متخصص در زمینه سیاست گزاری صنعت ساخت و ساز در شهرداری تهران می باشند که در سال ۱۴۰۲ در سازمان مشغول فعالیت بوده اند. که بر همین اساس ۱۰ نفر از این افراد به شکل هدفمند "نمونه های حاوی اطلاعات غنی" انتخاب شده اند.

کلیدواژه ها:

پایداری ، پروژه های ساختمانی ، روش SNA