بررسی رابطه سبک های دلبستگی و سلامت روانی دانش آموزان در مدارس

شاید یکی از شاخص ترین تفاوت های تعلیم و تربیت در گذشته و حال، لزوم توجه آموزگاران به مشکلات متعدد تعلیم و تربیتی دانش آموزان باشد که این امر ناشی از درگیری دانش آموزان امروزی با نابسامانی متعدد، اعم از آموزشی و پرورشی است.  سازگاری دانش آموزان با مدرسه یکی از ملزومات آموزش می باشد. پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش شیوه های فرزندپروری و سبک های دلبستگی در سازگاری دانش آموزان با مدرسه انجام شد. در نگاهی کلی می توان مشکلات آموزشی - پرورشی کودکان و نوجوانان را از مواردی چون ناتوانی در فراگیری آموزش ها تا انواع نابسامانی های روحی- روانی دانست، که به این ترتیب جای بحثی نمی ماند که آموزگاران موظف اند بخشی از نیازهای این دانش آموزان را پاسخ گویند. از نگاهی دیگر اگر آموزگاران نخواهند تا نتوانند نابسامانی ذهنی - جسمی دانش آموزان شان را برطرف کنند، بی تردید دانش آموزان به دلیل درگیری های ذهنی شان آنچه را که آموزش داده می شود، فرا نمی گیرند. در این بررسی سعی شده تا ده راهکار ساده اما مهم برای برقراری ارتباط آموزگار با دانش آموزان با هدف رفع مشکلات مختلف آنها ارائه شود.عده ای فکر می کنند اگر مانند کشورهای غربی رفتار کنند متمدن و با فرهنگ خواهند بود. عده ای دیگر گمان دارند تنها با کتاب خواندن به افرادی با فرهنگ مبدل می شوند. البته نمیتوان منکر تاثیر مطالعه در ارتقای فرهنگ شد، اما مطالعه تنها عامل تاثیر گذار نیست. عده ای دیگر معتقدند اگر از اصول دینی پیروی کنند، فرهنگشان نیز رشد پیدا خواهد کرد. تمامی این افکار ممکن است درست باشد اما یک مسئله اصلی این است که ایرانیان تنها به کلیات تمرکز دارند و توجهی به جزئیات ندارند. آنها مدام از این مسئله که چرا سطح فرهنگ در ایران پایین است شکایت دارند و منتظر ناجی برای نجات از این جهل هستند و خودشان به صورت فردی اقدامی انجام نمی دهند.درست است که دولت باید به این مسئله توجه کند اما مردم نیز وظیفه دارند انتقاد کنند، مشکلات را بیان کنند و همگی به دنبال راه حل و عمل به این راهکارها باشند.در ادامه به بررسی تاثیر آموزش بر فرهنگ و نیز مشکلات موجود در آموزش و پرورش و ارائه راه حل درباره این مشکلات خواهیم پرداخت.

کلیدواژه ها:

تربیتی ، آموزش ، مدارس ، ایران