مدلسازی عددی و تحلیل پایداری شبکه زیرزمینی سربنخلک به روش استخراج ازطبقات فرعی

امروزه با توجه به پیشرفت تکنولوژی حفاری های زیرزمینی، دسترسی به منابع معدنی از طریق حفر انواع تونل بسیار رایج است. پایداری شبکه های بزرگ زیرزمینی و تحلیل تنش ها و تغییر شکل های ایجاد شده پس از حفاری از اهمیت خاصی در استخراج زیرزمینی موادمعدنی برخوردار است انتخاب روش معدنکاری مناسب به یک روش سیستماتیک براساس شیب اندازه و شکل ماده معدنی وابسته است و به سبب آن باید الزامات لازم را جهت حفظ پایداری موردنیاز سینه کار و جلوگیری از ریزش سقف و دیواره ها انجام داد. در این تحقیق، به ارزیابی پایداری لنگه سنگی میانی دو کارگاه شمالی و جنوبی با حفر کارگاه جنوبی تا تراز ۹۱۴ و ۱۲۵ متری معدن زیرزمینی جدید سرب نخلک در زون ۳۵ و ۳۶ با استفاده از مدل سازی عددی تفاضل محدود Flac۳D مورد بررسی قرار گرفته است. روش استخراج از طبقات فرعی به عنوان روش حفاری و مدل رفتاری به صورت موهر کلمب و محیط نیز پیوسته فرض شده است. به منظور ارزیابی نتایج عدددی و پایداری لنگه سنگی از معیار ساکورایی استفاده شد. براساس نتایج مدل سازی عددی، حداکثر میزان جابه جایی کل ناشی از حفاری کارگاه جنوبی برابر ۱۱/۴۷ سانتی متر است. میزان جابجایی در جهت محور Z,Y به ترتیب برابر ۵/۳۶ و ۹/۵۹ سانتی متر و میزان تنش های حداکثر القایی به دست آمده برابر ۱۹ مگاپاسکال است.از نتایج حاصل می شود که میزان جابجایی حداکثر به دست آمده از حفاری کارگاه جنوبی در میان حد بالا و پایین معیار ساکورایی قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

تحلیرل پایرداری ، معدن زیرزمینی سرب نخلک ، روش استخراج از طبقات فرعی ، روش عددی المان محدود ، لنگه سنگی ، معیارساکورایی