اولویت بندی روش های استخراج زیرزمینی با کاربرد روشتاپسیس فازی

با افزایش عمق معادن زیرزمینی طی سالهای اخیر، بر اهمیت مساله ریسک های ژئومکانیکی نیزافزوده شده است. انتخاب یک روش استخراج زیرزمینی مناسب و ایمن همراه با طراحی معدن و قبلاز شروع عملیات معدن کاری، می تواند احتمال وقوع ریسکهای جانی و مالی را به حداقل برساند. باتوجه به اهمیت موضوع، در این پژوهش به ردهبندی برخی از مهمترین روش های استخراج زیرزمینیاز دیدگاه ارزیابی ریسک با استفاده از روش تاپسیس فازی پرداخته شد. برای اجرای تکنیک، ابتداپرسشنامه هایی طراحی و در میان متخصصان توزیع و سپس ۸ پرسشنامه دریافت شد. در نهایت بااجرای این روش، گزینه های استخراج زیرزمینی مورد مطالعه رتبه بندی شدند. نتایج حاصل از تحقیقنشان میدهد که روش اتاق و پایه دارای بیشترین مقدارcci یا بیشترین میزان وزن می باشد. پس ازروش اتاق و پایه، روش استخراج از طبقات فرعی در رتبه دوم، روش کندن و پر کردن در رتبه سومو روش تخریب در طبقات فرعی در جایگاه چهارم از نظر پتانسیل روش استخراج در ایجاد ریسک وناپایداری، قرار گرفته اند. به این ترتیب روش اتاق و پایه در مقایسه با سایر روش های مورد مطالعهاز بیشترین پتانسیل و روش تخریب در طبقات فرعی نیز از کمترین پتانسیل در ایجاد ریسکبرخوردار هستند.

کلیدواژه ها:

روش های استخراج زیرزمینی ، ریسک های ژئومکانیکی ، تاپسیس فازی