بررسی اثربخشی سبک های مدیریت کلاس بر توسعه فراشناخت دانش آموزان

یکی از ضرورتهای نظام آموزشی موفقیت آمیز، گسترش مهارتهای لازم تحصیلی در دانش آموزان و به خصوص فراشناخت است. در گذشته تفاوت فردی عامل اصلی در تفاوت و سطح تحصیلی بین دانش آموزان پنداشته می شد. تفاوت در استعدادها و قابلیت ها عامل تعیین کننده تفاوت بین دانش آموزان قلمداد و در نتیجه راهبردهای اندکی برای رفع نقایص و مشکلات یادگیری به آنان ارایه می شد، اما در سالهای اخیر به ویژه با مطرح شدن دیدگاه های شناختی و خبرپردازی نظرات جدیدی درباره مشکلات و نارسایی های یادگیری به آنان ارایه گردیده که تا حدودی مبین اهمیت فراگیری و نحوه کاربرد مهارتها و راهبردهای شناختی در یادگیری مباحث درسی است. در واقع تفاوت دانش آموزان نه در قابلیت ها و خصایص ذاتی بلکه در نحوه پردازش اطلاعات است. با استفاده از روش های مناسب و آموزش، زمینه رفع مشکلات و ارتقای سطح عملکرد یادگیری و تحصیلی دانش آموزان فراهم می آید. با در نظر گرفتن عوامل موثر بر رشد فراشناخت قابل توجیه است که سبک مدیریت کلاس تعامل گرا با ایجاد فرصت بیشتر برای تعاملات سازمان دهی شده، تاکید بر قضاوت درباره عملکرد خود و نظارت بر یادگیری خود و مشارکت دادن دانش آموز در فرایند تعیین اهداف، فعالیتها و قوانین کلاس و بویژه تاکید برافزایش تعاملات کلامی منطقی ازطریق مذاکره در حل مسائل مربوط به کنترل کلاس بتوان شرایط مناسبی برای رشد مهارتهای فراشناختی ایجاد کند. در این پژوهش به بررسی اثربخشی سبک های مدیریت کلاس بر توسعه فراشناخت دانش آموزان پرداخته می شود.

کلیدواژه ها:

مدیریت کلاس ، فراشناخت ، دانش آموز ، معلم ، محیط آموزشی