تبیین راهبردها و فنون رویکرد بازی درمانی بر رشد شناختی کودکان

بازی درمانی یکی از روش های توانبخشی و آموزش کودکان است. چرا که ممکن است کودکان نتوانند احساسات خود را پردازش کنند یا مشکلات خود را به والدین یا بزرگسالان دیگر بیان کنند. از طریق بازی، کودکان می توانند مکانیسم های مقابله ای جدید و نحوه تغییر جهت دادن رفتارهای نامناسب را بیاموزند. بازی کودکان باعث بروز احساسات ذهنی و فردی می شود. بازی به کودک کمک می کند تا بتواند بر ذات خود مسلط شود و درک کند که توانایی های او به معنای ارزش و استعداد او است. در طی بازی کردن، کودکان به تسلط بر محیطشان هدایت می شوند. همچنین بازی کردن می توتند در پیشرفت تفکر و افزایش خلاقیت کمک کند. بازی به همین ترتیب راه را برای کودکان فراهم می کند تا احساسات قوی تری داشته باشند کنند و ناراحتی های و مشکلات درونی خود را تسکین دهند. در زمانی که کودک مشغول به بازی می شود، اتفاقات و حوادث زندگی اجتماعی نامطلوب را با شکستن آنها به بخش های کوچک تر، تخلیه حالت های احساسی یا فریم های ذهنی که با هر بخش همراه می شوند تجربه میکند. او هر تجربه را دوباره به درک خود از خود و به دست آوردن سطح بالاتری و درجه بالاتر از تسلط به بازی به دست می آورد.

کلیدواژه ها:

بازی درمانی ، رشد شناختی ، درمان ، کودکان