بررسی اهمیت و کارکرد خبررسانی در حکومت صفویه: از آغاز تا پایان دوره شاه عباس اول (۹۰۷- ۱۰۳۸ ق)

خبررسانی در همه ادوار تاریخی از اهمیت و جایگاه کلیدی برخوردار بوده است و بیشتر حکام و پادشاهان همواره با شدت و ضعف و متناسب با ساختار حکومت خود از آن بهره برده اند. از جمله کارکردهای مهم خبررسانی آنکه حکمران را از اوضاع داخلی و خارجی آگاه می کرد و موجب می شد حکومت واکنشی به موقع نسبت به خطرات داخلی و خارجی داشته باشد. این پژوهش با اتکا به روش توصیفی-تحلیلی و با گردآوری اطلاعات به شیوه کتابخانه ای می کوشد به پرسش های اساسی تحقیق پیرامون اهمیت و کارکرد خبررسانی پاسخ دهد. انتقال سریع خبر در مواردی به امور انتظامی کمک می کرد، چراکه برای تامین نظم به اطلاعات به موقع از آشوب ها و بی نظمی ها نیاز بود. البته صحت وسقم خبر نیز مهم به شمار می آمد و معمولا افرادی برای گردآوری خبر انتخاب می شدند که امین و مورد اعتماد بودند. طبق یافته های این پژوهش خبررسانی به دو بخش خبررسانی داخلی و خبررسانی خارجی تقسیم می شد. در بخش خبررسانی داخلی به تجسس و انتقال خبر در درون کشور من جمله عملکرد حکام، آحاد جامعه، وضعیت بازار و در بخش خبررسانی خارجی به جاسوسی از اردوگاه دشمن و وضعیت سرزمین های دیگر من جمله عثمانی توجه می گردید.

کلیدواژه ها:

دوره صفویه ، شاه عباس اول ، خبر ، اطلاعات ، نظارت ، منهی