تأثیر مدیریت آب در ولتاژ کارکردی پیل سوختی نوع PEM

پیل سوختی یک دستگاه الکتروشیمیایی است که می تواند انرژی شیمیایی را به طور مستقیم به ان رژی الکتریکی تبدیل کند . از مزایای این سیستم می توان به راندمان بالا، عدم آلودگی محیط زیست و استفاده در سطوح مختلف تولید قدرت اشاره کرد . پیل های سوختی بنا به نوع الکترولیتی که از آن استفاده می کنند طبقه بندی می شوند . که انواع مختلف آنها عبارتند از : پیل های سوختی پلیمری، پیل های سوختی قلیایی، پیل های سوختی اکسید جامد و پیل های سوختی کربنات مذاب . تاکنون پیل های سوختی پلیمری به دلیل چگالی قدرت بالا و کار در دمای پایین بیش از سایر انواع پیل های سوختی مورد توجه قرار گرفته اند . یک پیل سوختی PEM با توجه به ال کترولیت پلیمری خود، برای رسانش یون ها باید دارای رطوبت کافی باشد . اگر این رطوبت ت أمین نشود رسانندگی غشا کاهش یافته، توان خروجی پیل دچار افت می شود . از طرف دیگر مقدار آب اضافی باعث بسته شدن منافذ الکترودها شده، مانع رسیدن هوا برای انجام واکنش شیمیایی در پیل می شود . در این مقاله ابتدا انواع افت پتانسیل هایی که یک پیل سوختی PEM در کارکرد خود با آنها رو به رو است محاسبه می شود و سپس ت أثیر کاهش یا افزایش مقدار رطوبت پیل بر ولتاژ کارکردی آن با استفاده از یک برنامه کامپیوتری مورد بررسی قرار می گیرد