هالوسینیشن در سینمای آرنوفسکی با تمرکز بر فیلم مرثیهای بر یک رویا بر اساس نظریات آندره آلمن

سینما به عنوان یکی از تاثیرگذارترین قالبهای نمایشی، از قوانین حاکم بر حیات روانی انسان سود میجوید تا بیشترین تاثیر را در ذهن و جان مخاطبان بر جای بگذارد. بر این اساس؛ سینما، به روان شناسی نزدیک می شود و مباحثی همچون ادراک، توجه، شخصیت، اختلالات و آشفتگی های روانی که موضوعات اصلی علم روان شناسی هستند در هنر و بخصوص سینما به تمامی به نمایش در میآیند. دارن آرنوفسکی فیلمساز آمریکایی، از این ارتباط تنگاتنگ بهره ی بسیاری برده است. اختلالات روانی یکی از آن مولفههایی است که آرنوفسکی در سینمایش بسیار استفاده میکند. از میان اختلالات روانی و ادراکی شاید بتوان گفت مهمترین اختلال ادراکی، هالوسینیشن یا توهم است. پرسش اصلی این پژوهش با این سوال پیش میرود که هالوسینیشن چگونه در فیلم مرثیه ای بر یک رویا متجلی می-شود؟ این مقاله قصد دارد با تکیه بر روشی توصیفی- تحلیلی ضمن بررسی مفهوم هالوسینیشن در فیلمهای او به ویژه فیلم مرثیه ای بر یک رویا و معرفی انواع مختلف این اختلال، به چگونگی بروز آن در شخصیتهای فیلم بپردازد. همچنین نگارنده با اتخاذ رویکردی استقرایی ضمن بررسی این اختلال در فیلم مورد بحث به بازنمایی سبک کلی این کارگردان میپردازد. آرنوفسکی نشان داده که برای به تصویر کشیدن احوالات درونی شخصیتها، به گونه ای از ابزارهای مختلف سینمایی مانند تدوین، میزانسن و جلوههای ویژه استفاده کرده که بیان سینمایی پست مدرن را به ذهن متبادر میکند. پژوهشگر در این راه از نظریات آندره آلمن، عصب شناس هلندی بهره ی بسیار برده است.

کلیدواژه ها:

سینما ، روان شناسی ، هالوسینیشن ، آرنوفسکی ، آندره آلمن