مسئولیت حکومت اسلامی در آموزش و پرورش رسمی

این مقاله به بررسی مسئولیت حکومت اسلامی در آموزش و پرورش رسمی می پردازد و از روش اجتهادی معمول در فقه شیعه استفاده می کند. نویسنده در این مقاله موضوع را از زوایای مختلف بررسی کرده، نظرات متفاوت در این زمینه را مورد بررسی و نقد قرار داده و در پایان، نظر خود را ارائه می دهد.این مقاله نشان می دهد که نگرش های مختلفی درباره نقش حکومت اسلامی در آموزش و پرورش رسمی وجود دارد. برخی معتقدند که تعلیم و تربیت اساسا وظیفه دینی است و حکومت اسلامی تنها در صورت لزوم و برای پر کردن نواقص و جبران کاستی ها دخالت می کند، در حالی که برخی دیگر معتقدند که این مسئولیت به عهده حکومت است و افراد موظفند با دولت همکاری کنند. اساس نظریه اول برخی از متون دینی است که بر وظیفه دینی در تربیت فرزندان تاکید دارد، در حالی که اساس نظریه دوم برخی از متون حکومت اسلامی را مسئول نقش تربیت مردم می داند. نویسنده دیدگاه دیگری را مطرح کرده است که در آن با تاکید بر فطری بودن حق آموزش و پرورش، تاثیر تحولات اجتماعی و فرهنگی بر این حق پذیرفته شده است. در این دیدگاه، آموزش و پرورش به عنوان یک ضرورت اجتماعی نیز تلقی می شود. بر اساس این مبانی، حکومت اسلامی بر مبنای مبانی فقهی، آموزش و پرورش را یکی از واجبات نظامیه می شمارد که نظام زندگی انسان ها به آن وابسته است.

کلیدواژه ها:

آموزش وپرورش رسمی ، والدین ، واجبات نظامیه ، حکومت اسلامی ، حقوق فطری ، مصلحت جامعه.