تشخیص و رسیدگی به تفاوت های فردی دانش آموزان

تشخیص و رسیدگی به تفاوت های فردی دانش آموزان، یکی از ارکان اصلی آموزش و یادگیری موثر است. این تفاوت ها طیف وسیعی از عوامل را در بر می گیرد، از جمله توانایی های شناختی، سبک های یادگیری، پیشینه های فرهنگی، زبان ها، وضعیت اقتصادی-اجتماعی، رشد عاطفی و اجتماعی، و توانایی های جسمی. درک و رسیدگی به این نیازهای متنوع برای ایجاد یک محیط آموزشی فراگیر و حمایتی که همه دانش آموزان بتوانند در آن پیشرفت کنند، ضروری است.دانش آموزان از نظر توانایی های شناختی و سبک های یادگیری تفاوت های قابل توجهی با هم دارند. برخی از دانش آموزان ممکن است در کارهای کلامی و زبانی برتری داشته باشند، در حالی که برخی دیگر ممکن است در استدلال ریاضی یا درک فضایی توانمندتر باشند. برای مثال، یادگیرندگان شنیداری از گوش دادن به توضیحات، بحث ها و سخنرانی ها بهره می برند، در حالی که یادگیرندگان بصری نمودارها، جداول و دستورالعمل های نوشته شده را ترجیح می دهند. از طرف دیگر، یادگیرندگان جنبشی مفاهیم را از طریق فعالیت های عملی و حرکت بهتر درک می کنند. معلمان با تشخیص این تفاوت ها می توانند با ارائه انواع تجربیات یادگیری که متناسب با سبک های مختلف یادگیری است، به آموزش به شیوه های متفاوت (تدریس متمایز) روی آورند. این ممکن است شامل استفاده از منابع چندرسانه ای، فعالیت های تعاملی و تغییر روش های آموزشی باشد تا اطمینان حاصل شود که همه دانش آموزان فرصت تعامل و درک مطالب را داشته باشند.

کلیدواژه ها:

معلمان ، دانش اموز ، تعلیم و تربیت