بررسی میزان تاثیر محیط تعلیمی بر خود کنترلی و پیشرفت روند تحصیلی در دانش آموزان

میزان یادگیری و درک متقابل به محیط و عوامل محیطی بسیاری وابسته است که می توانند بر فرد تاثیرات بسزایی داشته باشند. از جمله محیط هایی که به سادگی و سرعت به ذهن می رسند، محیط فیزیکی و عوامل آن است. طبیعی است هرچه امکانات آموزشی برای فرد بیشتر فراهم شود، یادگیری بهتر صورت خواهد گرفت. در مدرسه ای که فضای مناسب، کتابخانه و منابع گوناگون علمی دارد، یادگیری شاگردان، در مقایسه با یادگیری شاگردان مدرسه ای که فضای مناسب ندارد و در آن جز کتاب درسی منابع دیگری یافت نمی شود، بسیار متفاوت خواهد بود.با این همه، محیط یادگیری به فضای فیزیکی و امکانات محدود نیست. برای مثال، محیط عاطفی اهمیت بسیاری دارد. رابطه معلم و شاگرد، رابطه دانش آموزان با هم، رابطه والدین با فرزندان و نیز هم خوانی نگرش والدین و مربیان در زمینه تربیت، همگی می توانند در میزان یادگیری دانش آموزان موثر باشند و سهم بسیاری نیز در این باره داشته باشند.انسان در زمینه یادگیری، محصول محیط پیرامونش است. این یادگیری بر دریافت، و تحلیل و تفسیر عوامل محیطی، توسط عوامل درونی (قابلیت های شناختی) او مبتنی است. ولی محیط نقش بسیار تعیین کننده ای در یادگیری دارد. حتی زمانی که یادگیرنده در حال ثبت داده های ذهنی خود (که مولود تفکر او هستند) قرار دارد، این تفکر و نتایج آن، رنگ محیط را به خود خواهند گرفت، چرا که تفکر از طرف این شخص در موقعیت اتفاق می افتد و شناخت حاصل در یادگیری، از تعامل یادگیرنده و موقعیت او ناشی می شود. به عبارت دیگر، یادگیری نتیجه شناخت کلی نگر انسان از محیط و اطراف خود است و از لحاظ روان شناسی شناخت، تعاملی است خالق و فعال که بدون وقفه بین فرد یا همان عوامل درونی و محیط او در جریان است.

کلیدواژه ها:

خودکنترلی ، محیط تعلیمی ، پیشرفت تحصیلی ، درک متقابل ، عوامل محیطی ، دانش آموزان