سرزمین مرکزی آشور در دوران هخامنشیان

مدت ها تصور می شد که قلمرو آشور پس از سقوط و ویرانی توسط بابل و مادها در سال های ۶۱۴-۶۱۲ به صورت پراکنده و کم جمعیت ساکن بوده است. به نظر می رسد تصویری که توسط گزنفون ترسیم شده باشد. این مقاله با تکیه بر آثار اخیر و اکتشافات جدید، شواهد مربوط به آشور در قرن ششم تا چهارم را دوباره بررسی کرده و نتیجه این بررسیها، این تصویر را تایید نمیکند بنابراین دوره مذکور در منطقه آشور از این منظر، نیازمند تدقیق و بررسی مجددا دارد.امپراتوری آشورنو (حدود ۹۰۰-۶۱۲پ.م.) از باشکوهترین آثار باستان شناسی و متنی را که از خاور نزدیک باستان شناخته شده است به ما به ارث گذاشته است. این شواهد، همراه با قطعات مهم و قوی در عهد عتیق، تصوری از یک امپراتوری بسیار قدرتمند و ثروتمند به ما می دهد، که کنترل یک دوره طولانی را در اختیار داشت، که تاثیر عمیقی بر اکثر مناطق خاور نزدیک داشته است.

کلیدواژه ها:

آشور ، آشور نو ، سرزمین آشور ، قرن ششم پیش از میلاد ، مادها