رابطه علیت سرمایه گذاری مسکن وسرمایه گذاری غیرمسکن باGDP

یکی از اجزای مهم تشکیل دهنده GDP، سرمایه گذاری است و سرمایه گذاری خود به سرمایه گذاری مسکن، سرمایه گذاری در مستقلات و سرمایه گذاری در موجودی انبار تقسیم می شود. در تحقیق حاضر سرمایه گذاری را به دو بخش سرمایه گذاری مسکن و غیرمسکن تقسیم می کنیم و به دنبال این موضوع هستیم تا رابطه علیت انواع سرمایه گذاری را با GDP در اقتصاد ایران را مورد بررسی قرار دهیم. هر چند ممکن است بیان شود که این مورد جزء حقایق آشکار شده است، اما ضرورت امر ایجاب می کند که با دلیل پذیرفته شود. برای بررسی این موضوع از داده های سالانه بانک مرکزی برای دوره (۱۳۸۶- ۱۳۳۸) و دو روش علیتی برای اطمینان بیشتر به نتایج استفاده کرده ایم. روش اول با استفاده از آزمون باند ARDL (پسران و دیگران ۲۰۰۱) و روش دوم با استفاده از علیت گرنجری تودا و یاماموتو(۱۹۹۵) بوده است. نتایج حاصل از هردو روش بیان می کنند که یک رابطه علیت دو طرفه بین سرمایه گذاری مسکن و غیرمسکن با GDP وجود دارد. بنابراین، روند مثبت سرمایه گذاری در اقتصاد ایران می تواند رشد اقتصادی کشور رااز طریق افزایش GDP موجب شود و همچنین افزایش تولید ناخاص داخلی کشور، رشد سرمایه گذاری در اقتصاد ایران را درپی خواهد داشت.

کلیدواژه ها:

Residentail Investment ، Non Residential Investment ، GDP ، Granger Causality Test ، سرمایه گذاری مسکن ، سرمایه گذاری غیرمسکن ، GDP ، آزمون علیت گرنجری